7 Ӧд Сійӧ – миян Ен, а ми – Сылӧн йӧрысь ыжъясыс, Сійӧ видзӧ миянӧс. Ті кӧ талун кыланныд Сылысь гӧлӧс шысӧ,
Мезды Ассьыд мусаястӧ, дорйы найӧс Аслад веськыд кинад, вочавидз меным!
Курыд шог налы, кодъяс ассьыныс мӧвпъяссӧ кӧсйӧны пыдӧ дзебны Господьысь. Пемыдас найӧ вӧчӧны ассьыныс уджъяссӧ, шуалӧны: «Коді аддзас миянӧс? Коді тӧдмалас миянӧс?»
Лёксӧ вӧчигӧн тэ эн повлы, тэ шуавлін: «Некод оз аддзы менӧ». Тэнад сюсьлуныд да тӧдӧмлуныд кежӧдісны тэнӧ туй вывсьыд. Тэ шуалін аслыд: «Ме кодь мӧдыс абу!»
Господь шуис меным: «Морт пиӧй, аддзан-ӧ, мый Израильлӧн юрнуӧдысьясыс вӧчӧны асланыс пемыд жыръясын, кӧні серпасалӧма идолъясӧс? Найӧ шуӧны, Господь пӧ оз аддзы миянӧс, Сійӧ пӧ эновтӧма тайӧ мусӧ».
Господь шуис меным: «Израиль войтырлӧн да Иуда войтырлӧн мыжыс вывті ыджыд. Тайӧ муыс тырӧма вирӧн, и тайӧ карас веськыда мыждӧмыс абу. Йӧзыс шуӧны, Господь пӧ эновтӧма тайӧ мусӧ, Господь пӧ оз аддзы.
Сійӧ кадас Ме би ӧзтӧмӧн кытшовта Ерусалим, корся да мыжда найӧс, кодъяс дундӧмаӧсь вина-сурысь, кодъяс мӧвпалӧны: «Бурсӧ ни лёксӧ оз вӧч миянлы Господь».