3 Господь – ыджыд Ен, Сійӧ – став енъяс вылын ыджыд Ӧксы.
Аманӧс ӧшӧдісны пу сюръя вылӧ, мый сійӧ дасьтіс Мардокейлы. Та бӧрын ӧксылӧн скӧрлуныс лӧнис.
Эсфир вочавидзис: «Тайӧ дзескӧдысьыс да мустӧмтысьыс – лёк Аман». Аман повзьӧмысла тіравны пондіс ӧксы да Эсфир водзын.
лёк вӧчысьлӧн гажӧдчӧмыс дженьыд, Ентӧг олысьлӧн нимкодясьӧмыс здук мында?
Енмӧй, ми асланым пельясӧн кывлім, батьясным миянлы висьталісны, мый Тэ вӧчлін важӧн, вӧчлін налӧн олан кадӧ.
Найӧ мӧвпыштісны: «Ми дзикӧдз бырӧдам найӧс», и сотісны миян муысь Енлысь вежаинъяссӧ.
Господьӧй, Ен Саваоф, дыр-ӧ на Тэ кутан скӧравны Аслад войтырыд вылӧ, ӧтдортны кевмысьӧмнымӧс?
Буксӧй буксанӧн выль тӧлысь чужигӧн, миян гажӧдчан кадӧ, кор енэжас тӧлысьыс тырвыйӧ содас.
– Господьлӧн шыпуртыс, кор нин тэ ӧвсян? Бӧр бергӧдчы пуртӧсад, лӧнь да шойччы.
– Господьӧй, дыр-ӧ на меным отсӧгсӧ корны? Мыйла Тэ он кыв менӧ? Дыр-ӧ на меным горзынысӧ Тэ водзын? Мыйла Тэ он мезды миянӧс виалӧм-дзескӧдӧмысь?
Найӧ гораа горӧдісны: «Вежа да збыль Ыджыдӧй! Кор нин Тэ мыждан мувывса олысьясӧс да перъян налысь водзӧссӧ миян вир вӧсна?»