4 Но уна валӧн бузгӧм дорысь, саридзлӧн гызьӧм дорысь ёна вынаджык выліинын олысь Господь.
Господь шуис, и лӧдз-гут вевттис енэжсӧ, гебъяс кутісны лэбавны став му пасьталаыс.
Сійӧ шуис, и саранча уськӧдчис лыдтӧм-тшӧттӧм чукӧрӧн,
Челядьыд – Господьсянь, кагаыд – Сысянь козин.
Господьӧй, доровт енэжсӧ да лэччы! Инмӧдчы керӧсъясӧ, и найӧ пондасны тшынавны.
Ошка Господьӧс быд кадӧ, менам вомысь дугдывтӧг петӧ Сылы ошкӧмыс,
Тэ тӧждысян муыс вӧсна, юктӧдан сійӧс ваӧн, сетан сылы озыр быдтас. Енмӧй, Тэнад юыд тырӧма ваӧн. Йӧзыслы Тэ быдтан нянь, ӧд та могысь Тэ лӧсьӧдін мусӧ.
Тэ пуктін сійӧс Ас дорсьыд сӧмын неуна улӧджык, мичмӧдін сійӧс дзирдлунӧн да нимӧдӧмӧн.
Ме нюжӧда сылысь олан лунъяссӧ, петкӧдла сылы Ассьым мездӧмӧс». Ошкӧм.
Господь тадзи висьталӧ: – Долыда сьылӧй Яковлӧн рӧд йылысь, гораа ошкӧй медыджыд войтырӧс. Юӧртӧй, ошкӧмӧн шуалӧй: «Господьӧй, мезды Ассьыд войтыртӧ, Израильлысь коляссӧ!»
нимкодясьӧ лолӧй Ен вӧсна, Мездысьӧй вӧсна,
Ӧні ті тшӧтш шогсянныд, но Ме бара аддзыся тіянкӧд. Сэки тіян сьӧлӧмныд тырас нимкодьлунӧн, и тіянлысь нимкодьлунтӧ некод оз мырддьы.
Ошкӧм Енлы! Кристос пыр Сійӧ быд кадӧ сетӧ миянлы вермӧм да миян пыр быдлаын паськӧдӧ Кристос йылысь чӧскыд дука тӧдӧмлунсӧ.
– Нимкодясь, енэжыс! Нимкодясьӧй, вежа апостолъяс да пророкъяс! Енмыс мыждіс тайӧ карсӧ тіянлы лёк вӧчӧмысь.