14 Господь висьталӧ: «Сійӧ радейтӧ Менӧ, та вӧсна Ме мезда сійӧс. Ме доръя сійӧс, ӧд сійӧ тӧдӧ Менсьым нимӧс.
Налӧн вомысь петӧ ылӧгыс, кинысӧ лэптӧмӧн найӧ ылӧг кыв сетӧны.
Гажӧдчы, Израиль, тэнӧ Вӧчысь йылысь! Нимкодясьӧй, сионса олысьяс, асланыд Ӧксы йылысь!
Татшӧм сійӧ войтырыс, коді корсьӧ Господьӧс, корсьӧ Яковлӧн Енлысь чужӧмбансӧ.
Тэ – менам сайӧдчаніныс. Тэ видзан менӧ шог дырйи, сетан меным нимкодясьны мездмӧмысь.
Му вылын став олысьыс мед копыртчас Тэ водзӧ, мед сьылас Тэныд, [Медвылыссаӧй,] мед сьылӧмӧн ошкас Тэнсьыд нимтӧ!»
Господьӧй, кыв менсьым кевмӧмӧс, кывзы менсьым кевмысьӧмӧс.
Египетын да Вавилонын олысьяс йылысь, Тир карын, Филистим да Эфиопия муясын олысьяс йылысь Ме шуа, мый найӧ тӧдӧны Менӧ, шуа, мый найӧ чужлісны Сион карын.
Господь тадзи висьталӧ: – Рама карын ырзӧм-бӧрдӧм кылӧ. Ракель аслас ныв-пи вӧснаыс бӧрдӧ, оз кӧсйы ланьтны бӧрдӧмсьыс, ӧд найӧ абуӧсь нин.
Кутшӧм бур да мича йӧзӧн найӧ лоӧны! Муыс сетас нянь да вина, и ныв-зон пондасны дзоридзавны.
Дугдывтӧг нимкодясьӧй Господь пытшкын! Нӧшта шуа: нимкодясьӧй!