2 Енмӧй, эн чӧв ов! Эн ланьтӧдчы, дугды чӧв овны!
Илля матыстчис войтырыс дінӧ да шуис: «Дыр-ӧ на ті кутанныд чотны кыкнан кокнаныд? Господь кӧ эм Ен, кывзысьӧй Сылысь, Ваал кӧ енмыс, сылысь кывзысьӧй». Войтырыс чӧв оліс.
Полӧй Господьысь, ставсӧ вӧчӧй веськыда, ӧд Господь, миян Енным, мустӧмтӧ пӧръясьӧм, леститчӧм да козин босьтӧм».
Мортлӧн чужӧм вылӧ видзӧдны ог кут, некодлы шогмыны ог зіль,
Сійӧ оз сулав юралысьяс дор, озырӧс оз пукты гӧль дорысь вылӧджык, ӧд ставныс найӧ – Сылӧн вӧчӧмторъяс.
Ме ёна кӧсъя аддзыны Тэнсьыд вынтӧ да дзирдлунтӧ, кыдзи водзын ме аддзывлі Тэнӧ вежаинын.
Мӧисей Ааронкӧд локтісны фараон дінӧ да шуисны сылы: «Господь, еврейяслӧн Ен, тадзи висьталӧ: ”Дыр-ӧ на тэ он раммӧдчы Ме водзын? Лэдз Менсьым войтырӧс, медым найӧ юрбитасны Меным.
Абу бур сулавны лёк вӧчысь дор да мыжтӧмӧс мыждыны.
Господь Ыджыдыс тадзи висьталӧ: ӧвсьӧй, израильса ӧксыяс! Тырмас виавны-дзескӧдны да бырӧдны! Юралӧй да мыждӧй веськыда, дугдӧй вӧтлавны Менсьым войтырӧс асланыс му юкӧнысь, – висьталӧ Господь Ыджыдыс».
Ёрд вылын ло веськыд. Мыжды веськыда, эн видзӧд чужӧм вылӧ. Гӧль и озыр морт мед лоӧны тэныд ӧткодьӧсь.
Исус шуис: «Эскытӧм-ылалӧм йӧз! Дыр-ӧ на Меным овнысӧ тіянкӧд? Дыр-ӧ на Меным видзӧдны тіянӧс? Вайӧдӧй Ме дінӧ зонкасӧ».
Вичкоса пыдди пуктана йӧз – налӧн нималӧм-тӧдчанлун вылӧ ме ог видзӧд, Ен водзын ми ставным ӧткодьӧсь – эз лыддьыны коланаӧн мыйкӧ содтыны меӧн висьталӧм Бур Юӧр дінӧ.
Ёрд вылын ӧткодя кывзӧй тӧдчана да абу тӧдчана мортӧс. Энӧ полӧй мортысь, ӧд мыждӧмыс Енсянь. А могыс кӧ тіянлы сьӧкыд, локтӧй ме дорӧ, и ме ачым видлала сійӧс”.
