14 Луннас нуӧдіс найӧс кымӧр отсӧгӧн, войнас югзьӧдіс налысь туйсӧ биӧн.
медым ме босьті бур олӧмсӧ Тэнад бӧрйӧмаяскӧд, верми нимкодясьны Тэнад войтырыдкӧд, Тэнад бӧрйӧмаяскӧд ошкыны Тэнӧ.
Ошкӧй Господьӧс Сылӧн буралӧмысь да шензьӧдана уджъясысь, мый Сійӧ вӧчӧ йӧзыслы!
Но ми ӧмӧй вермам йӧз муын сьывны Господьлысь сьыланкывъяссӧ?
Кисьт на вылӧ Ассьыд скӧрлунтӧ, Тэнад скӧралан биыд мед ньылыштас найӧс.
Тэ сувтӧдан найӧс вильыд туй вылӧ, шыбитан найӧс пыдӧстӧм гуӧ.
Тэнад пиыд кӧ юалас, мыйла тэ тадзи вӧчан, висьтав сылы: ”Аслас вына кинас Господь петкӧдіс миянӧс Египет муысь нартитӧм улысь.
Господьӧй, енъяс пӧвстын Тэ кодьыс абу! Тэ кодь мӧдыс абу! Аслад вежалуннад Тэ нималан, Тэ – повзьӧдана да ошкана, вӧчан шензьӧданаторъяс.
Господьӧй, Тэнад веськыд киыд ошкана да вына, Тэнад веськыд киыд, Господьӧй, пасьвартіс паныд сувтысьӧс.
Садьмы, кыпӧдчы, вынсяв, Господьлӧн ки! Садьмы важся кадӧ моз, кыпӧдчы, кыдзи важӧн вӧчлін. Эз-ӧ Господьлӧн киыс ви Рахавӧс, зэ-ӧ бытшкы саридзса гундырӧс?
Став войтыръяслӧн син водзын Господь петкӧдліс Аслас вежа килысь вынсӧ. Му помын олысьяс ставныс аддзасны миян Енсянь мездӧмсӧ.
Ми мыж вӧчим, лёк вӧчим, Тэысь кежим, быдторйын мыжмим.
Сійӧ мездӧ и дорйӧ, вӧчӧ шензьӧданаторъяс да индысьпасъяс енэжас и му вылас. Сійӧ мездіс Даниилӧс левъяслӧн гыж улысь».
да сьылісны Ен кесйӧг Мӧисейлысь да Балялысь сьыланкывсӧ: – Господьӧй Енмӧй, Ставсӧвермысьӧй! Тэнад уджъясыд ыджыдӧсь да шензьӧданаӧсь, Тэнад туйясыд веськыдӧсь да збыльӧсь! Тэ – вежа войтырлӧн Ӧксыыс!