17 Господьӧй, восьт менсьым вомӧс, и менам вомысь кыптас Тэныд ошкӧмыс.
Тэ вӧчин лёксӧ унджык на дорысь, кодъяс вӧліны тэӧдз. Тэ сувтӧдалін аслыд мукӧд енъясӧс да бӧлбанъясӧс, медым Менӧ скӧрмӧдны. Тадзи тэ ӧтдортін Менӧ.
Но найӧ кутісны пыксьыны Тэныд, кыпӧдчисны Тэныд паныд, ӧтдортісны Тэнсьыд Индӧдтӧ, виалісны Тэнсьыд пророкъястӧ, кодъяс ӧлӧдісны найӧс, медым веськӧдны Тэлань. Найӧ вӧчисны уна пеж,
Тӧдӧмлуныс чужӧ Господьысь полӧмсянь, [Сыысь полӧмӧн олысь – вежӧра морт, Господьӧс пыдди пуктӧмсянь чужӧ вежӧрлуныс,] сӧмын вежӧртӧм йӧз мустӧмтӧны мывкыдлунсӧ да велӧдӧмсӧ.
Кодлы муса тӧдӧмлуныс, сылы муса велӧдӧмыс, но ӧлӧдӧмсӧ мустӧмтысь – вежӧртӧм морт.
Веськыд туйысь кежысь чорыда мыжмас, ӧлӧдӧмсӧ мустӧмтысь кулас.
Меным паныд мыж вӧчысь аслыс лёксӧ вӧчӧ, менӧ мустӧмтысь кулӧмсӧ радейтӧ».
Кор налы сетӧны козин, мыжа мортӧс найӧ лыддьӧны мыжтӧмӧн, а веськыда вӧчысьӧс оз дорйыны.
Но найӧ шуасны тэныд: ”Эн виччысь! Ми кутам овны асланым кӧсйӧм серти, лёк да чорыд сьӧлӧмным серти”».
Мывкыдаяс яналасны, повзясны да веськаласны тывйӧ. Налӧн мывкыдлуныс абу, ӧд найӧ ӧтдортісны Господьлысь кывсӧ.
мустӧмтанныд-зывӧктанныд кӧ Менсьым индӧд-тшӧктӧмъясӧс, Менам тшӧктӧмъяс серти кӧ онӧ олӧй, а торканныд Менсьым йитӧдӧс,
Лёксӧ вӧчысь мустӧмтӧ югыдсӧ. Сійӧ оз лок югыдас, медым сылӧн лёк уджъясыс эз йӧзасьны.
Найӧ эз лыддьыны коланаӧн тӧдны Енсӧ, та вӧсна Ен колис найӧс торксьӧм вежӧрас вӧчны ковтӧмторсӧ.