1 Сьылысьясӧн веськӧдлысьлы. Давидлӧн псалом.
И Господь збыльмӧдас Ассьыс кывсӧ, мый висьтавліс ме йылысь. Сійӧ шуліс: ”Тэсянь чужысьяс кӧ кутасны ветлыны веськыд туйӧд да став сьӧлӧмнас овны Ме водзын веськыда, сэки тэнад рӧдысь пыр лоӧ ӧксы, коді кутас веськӧдлыны Израиль войтырӧн”.
Но Еху эз зіль став сьӧлӧмсяньыс овны Господьлӧн, Израиль Енлӧн, Индӧд серти. Еху эз эновтчы сійӧ мыжъяссьыс, мыйӧн Еровам коркӧ кежӧдіс Израиль войтырӧс мыжас.
Накӧд тшӧтш кесъялісны Еман, Едутун да мукӧд бӧрйӧм йӧз, кодъясӧс вӧлі индӧма нимнас, медым найӧ ошкисны Господьӧс, кодлӧн буралӧмыс оз помасьлы.
Иов вочавидзис: «Вежӧртӧм ань моз тэ сёрнитан. Сӧмын бурсӧ ӧмӧй сибӧдам Енсяньыс, а лёксӧ огӧ?» Та дырйи Иов эз мыжмы аслас кывъясӧн.
Господьӧй, менам Енмӧй, видзӧдлы ме вылӧ да вочавидз меным. Сет меным аддзыны Тэнсьыд югыдтӧ, медым ме эг унмовсь кулана унмӧн,
Ме ловнам дзикӧдз усьӧма, но Тэ аддзан менсьым олан туйӧс. Ветлан туй вылӧ меным пуктӧма нальк.
Налӧн висигӧн ме пасьтавлі шогалан паськӧм, тшыгъялі-видзалі да кевмыси став сьӧлӧмсянь.
Давидлӧн псалом. Сійӧ лӧсьӧдіс тайӧс Иуда овтӧминын олігӧн.
Асафлӧн сьыланкыв. Менам войтырӧй, кывзӧй менсьым велӧдӧмӧс, сюся кывзӧй менсьым кывъясӧс.
Мортыд сёрнитӧмнас пӧтӧ, вомсьыс петан кывъяснас пӧткӧдчӧ.
Коді вомсӧ оз паськӧдлы, ассьыс ловсӧ шогысь видзӧ.
Та вӧсна вежӧра морт татшӧм кадӧ чӧв олӧ, ӧд тайӧ лёк кад.
Лоӧй мывкыдаӧсь эскытӧмъяскӧд, энӧ коллялӧй каднытӧ весьшӧрӧ.
Та вӧсна миянлы ёнджыка на колӧ кутчысьны кывлӧмаыс дінӧ, медым эгӧ ылалӧй.
Кодкӧ тіян пиысь кӧ лыддьӧ асьсӧ вежавидзысьӧн, но быдлаӧ вомсӧ восьтӧ, сійӧ ылӧдлӧ асьсӧ. Татшӧм мортыслӧн вежавидзӧмыс нинӧм оз сулав.
