12 Ошкӧм Тэныд, Господьӧй! Велӧд менӧ Аслад тшӧктӧмъясӧ.
Лёк вӧчысьяс нетшыштӧм лежнӧг кодьӧсь. Киад сійӧс он босьт,
Сьылысьясӧн веськӧдлысьлы. Давидлӧн псалом.
Сійӧ корис Тэнсьыд олӧм, и Тэ нюжӧдін сылысь олӧмсӧ, сетін сылы овны нэмъяс чӧж.
Но Тэ, Господьӧй, сералан лёк вӧчысьяс вылын, Тэ янӧдан войтыръясӧс.
енэжвывса лэбачьясӧс, саридзса чериясӧс да саридзын став уялысьсӧ.
Вежӧртӧмлӧн серамыс пӧрт улын сотчысь лежнӧглӧн трачкӧдчӧм кодь. И тайӧ, вӧлӧмакӧ, весьшӧрӧ.
Ме ог скӧрав сы вылӧ. Но сійӧ кӧ быдтас Меным йӧн да ёг турун, Ме тышӧ пета сылы паныд да кушӧдз сота сійӧс.
Войтыръяс, тіянӧс лоӧ сотӧма, ті лоанныд кориз кодьӧсь, керыштӧм лежнӧгӧс моз тіянӧс лоӧ сотӧма биын.
Найӧ коддзӧм морт кодьӧсь, дзугсьӧмаӧсь бытшкасьысь турун пӧвстӧ, найӧ сотчасны кос идзас моз.
кӧні олісны аморейяс. Но зі чукӧр моз найӧ уськӧдчисны тіян вылӧ, пасьвартісны тіянӧс Сеир керӧсвыв муын да вӧтӧдісны Хормаӧдз.
Давид воча шуис: «Тэ петін меным паныд шыпуртӧн, шыӧн да сайӧдӧн, а ме петі тэныд паныд Господь Саваоф нимӧн. Сійӧ – Ен израильса тышкайӧзлы, кодъясӧс тэ увтыртан.