11 «Мун фараон дінӧ, египетса ӧксы дінӧ, да шу, мед лэдзас Израиль пиянӧс мунны аслас муысь».
Ме ыста тэнӧ фараон дінӧ [египетса ӧксы дінӧ]. Мун, петкӧд Египетысь Менсьым войтырӧс, Израиль пиянӧс!»
Сэки шу фараонлы, мый Господь [еврейяслӧн Ен] тадзи висьталӧ: Израиль – Менам пи, Менам медводдза чужысь.
Тшӧкта тэныд: лэдз Менсьым пиӧс юрбитны Меным. А он кӧ лэдз, Ме виа тэнсьыд медводдза чужысь питӧ».
Мӧисей да Аарон локтісны фараон дінӧ да шуисны сылы: «Господь, Израильлӧн Ен, тадзи висьталӧ: ”Лэдз Менсьым войтырӧс мунны овтӧминӧ, медым найӧ пасъясны Меным сиӧм гаж”».
Сійӧ кадсяньыс, кор ме муні фараон дінӧ сёрнитны Тэнад нимсянь, фараон кутіс чорыдджыка на дзескӧдны войтырӧс. Мыйла Тэ эн мезды Ассьыд войтыртӧ!»
Господь тшӧктіс Мӧисейлы:
«Ме – Господь. Висьтав фараонлы, египетса ӧксылы, ставсӧ, мый Ме висьтала тэныд».
Господь шуис Мӧисейлы: «Ме пукті тэнӧ фараонлы Ен пыдди, а Аарон вокыд лоас тэнад пророкӧн.