32 Босьтӧй аскӧдныд ыж-мӧснытӧ, кыдзи ті шулінныд. Мунӧй да бурсиӧй менӧ!»
Но найӧс нартитысь войтырӧс Ме мыжда. Та бӧрти тэсянь чужысьясыд петасны сэтысь [да локтасны татчӧ] ыджыд озырлунӧн.
Батьыслысь кывъяссӧ кылӧм бӧрын Исав ырзӧмӧн бӧрддзис да гораа горӧдіс. Сэсся корис: «Батьӧй, бурси тшӧтш менӧ!»
Но Исав шуис: «Батьӧй, тэнад ӧмӧй сӧмын ӧти бурсиӧм? Бурси тшӧтш менӧ, батьӧй!» [Исаак чӧв оліс.] Исав ыджыд гӧлӧсӧн бӧрддзис.
медым найӧ вермисны вайны енэжвывса Енлы шогмана вись да кевмысьны ӧксы да сылӧн пиян понда.
Миян ыж-мӧсным дзик ӧтитӧг мунасны миянкӧд. На пӧвстысь ми вись ваям Господьлы, асланым Енлы. Ӧд кытчӧдз ми огӧ воӧй колана местаӧдз, огӧ тӧдӧй, кутшӧм вись ковмас вайны Господьлы [миян Енлы]».
Мӧисей вочавидзис: «Ми мунам ставным, том и пӧрысь, ныв-пиным и ыж-мӧсным. Тайӧ ӧд Господьлы [миян Енлы] сиӧм гаж».
Фараон шуис: «Ме лэдза тіянӧс овтӧминӧ вись вайны Господьлы, тіян Енлы, сӧмын ылӧ энӧ мунӧй. Кевмысьӧй ме вӧсна [Господьлы]».
Кевмысьӧй [ме вӧсна] Господьлы, мед дугӧдас гымсӧ да шерсӧ [да чардбисӧ му вылын]. Сэсся ме лэдза тіянӧс, водзӧ ог нин кут».