11 А тэнӧ, Иуда, виччысьӧ вундан кад, кор Аслам войтырлы Ме бара сета бур олӧм.
сылӧн ёртъясыс вӧсна. Та бӧрын Господь сетіс Иовлы ставсӧ кык пӧв унджык, мый сылӧн вӧлі водзынсӧ.
Крамӧ мунігӧн сьылӧм. Соломонлӧн сьыланкыв. Господь кӧ оз лэпты керкатӧ, весьшӧрӧ мырсьӧны керка лэптысьяс. Господь кӧ оз видз картӧ, весьшӧрӧ войсӧ узьтӧг олӧны карсӧ видзысьяс.
Давидлӧн кевмысьӧм. Господьӧй, копырт Ассьыд пельтӧ мелань, вочавидз меным, ӧд ме гӧль да коньӧр.
– Эн пов, Менам Яков кесйӧгӧй, – висьталӧ Господь, – эн пов, Израиль! Ме вайӧда тэнӧ ылі муысь, мезда тэсянь чужысьясӧс пленысь. Яковлӧн рӧдыс бӧр локтас, сійӧ кутас овны лӧня да повтӧг, сійӧс некод оз кут повзьӧдлыны.
Господь Саваоф, Израильлӧн Ен, тадзи висьталӧ: – Вавилон ныв гумла кодь, кодӧс талялӧмӧн дасьтӧны вундан кад кежлӧ. Нӧшта неуна, и воас Вавилонӧс вундан кадыс.
Босьтӧй чарла, ӧд воис вундан кад. Талялӧй войтыръясӧс виноградӧс моз, ӧд пычкан гуыс тыр, вийӧдчанінысь вина моз визувтӧ налӧн вирыс, ӧд лёкыс налӧн вывті ыджыд.
Но найӧ оз тӧдны Господьлысь мӧвпъяссӧ, оз гӧгӧрвоны Сылысь кӧсйӧмсӧ, мый Сійӧ чукӧртіс найӧс гумла вылӧ кольтаясӧс моз.
Сійӧ муыс вичмас Иуда чужанкотырлӧн коляслы, сэні найӧ пондасны видзны ыж-мӧснысӧ, войнас найӧ пондасны узьны-шойччыны аскалонса керкаясын. Ӧд Господь Ен кутас тӧждысьны на вӧсна, Сійӧ бара сетас налы бур олӧм.
Сэсся крамсьыс петіс ӧти андел да гораа горӧдіс кымӧр вылын Пукалысьлы: «Босьт ассьыд чарлатӧ да вунды, ӧд вундан кадыс воис нин. Му вылын кӧдзасыс воӧма».