2 Меным паныд кыпӧдчысьяс сетчисны пеж вӧчӧмас, та вӧсна Ме мыжда найӧс ставнысӧ.
Гашкӧ, бара нӧйтны тіянӧс, ӧд ті пыр на асныраланныд. Тіян юрныд ставнас доймалӧма, пытшкӧсныд ставнас висьӧ.
Курыд шог налы, кодъяс ассьыныс мӧвпъяссӧ кӧсйӧны пыдӧ дзебны Господьысь. Пемыдас найӧ вӧчӧны ассьыныс уджъяссӧ, шуалӧны: «Коді аддзас миянӧс? Коді тӧдмалас миянӧс?»
Йӧзыс шуисны: «Локтӧй, сёрнитчамӧй Еремейлы паныд. Локтӧй, лёкӧдамӧй сійӧс, огӧ кывзӧй сійӧс! Миян эм попъяслӧн велӧдӧм, мывкыда йӧзлӧн туйдӧдӧм, пророкъяслӧн кыв».
Господьӧй, Тэнад синмыд кӧсйӧ аддзыны збыльсӧ. Тэ нӧйтан найӧс, но налы веськодь. Тэ бырӧдан найӧс, но найӧ оз кӧсйыны вежӧрсявны. Найӧ чорзьӧдісны асьнысӧ, лоины изйысь чорыдджыкӧсь на, оз кӧсйыны бергӧдчыны Тэ дінӧ.
Ставныс найӧ – асныраӧсь да кывзысьтӧмӧсь, олӧны суклясьӧмӧн. Найӧ шогмытӧмӧсь, ыргӧн да кӧрт кодьӧсь.
Сетӧм кывнысӧ торкӧны, пӧръясьӧны, виӧны да гусясьӧны, гозъякост олӧм пежалӧны, вир кисьтӧмлы помыс абу.
Та вӧсна Ме нӧйтлі тіянӧс пророкъяс пыр, Аслам кывъясӧн виавлі тіянӧс. Менам веськыда мыждӧмӧй югдӧдысь югӧр кодь.
Кыдзи мырддялысь-пазӧдысьяс кыйӧдӧны да виалӧны ветлысь-мунысьясӧс, тадзи жӧ попъяс вӧчӧны Сикемӧ мунан туй вылын, и тайӧ – зывӧктана.
Быд лёксӧ найӧ вӧчисны Галгалын, сэні Ме понді мустӧмтны найӧс. Налӧн лёк уджъясысь Ме вӧтла найӧс Аслам керкаысь, дугда радейтны найӧс, ӧд налӧн юралысьясныс асныраӧсь.
Коді муса Меным, сійӧс ме янӧда-чирышта. Сідзкӧ, сьӧлӧмсяньыд зіль бергӧдчыны мыжъяссьыд!