14 Лев моз Ме уськӧдча Ефрем вылӧ, том лев моз чеччышта Иуда чужанкотыр вылӧ. Ме косявла найӧс, пышйӧда кыйдӧсӧс моз, и некод найӧс оз мезды.
Муртса лэптышта юрӧс, Тэ лев моз нин вӧтчан ме бӧрся, бара повзьӧдлан менӧ Аслад шензьӧдана выннад.
Тэ ӧд тӧдан, мый ме абу мыжа, тӧдан, мый некод оз вермы мездыны менӧ Тэнад киысь.
Господьӧй Енмӧй, Тэ вылӧ ме лача кута. Мезды менӧ дзескӧдысьясысь да дорйы менӧ,
Найӧ равзӧны лев моз, эргӧны том левъяс моз, кыйдӧссӧ кватитӧны равӧстӧмӧн, пышйӧдӧны, и некод оз вермы налысь мырддьыны.
Кыйӧдчанінысь мунысь лев моз Господь эновтіс Иуда войтырлысь мусӧ. Сылӧн яр скӧрлунысь да ыпъялан лӧглунысь налӧн муыс лои овтӧминӧн».
Ош моз Господь кыйӧдӧ менӧ, лев моз Сійӧ кыйӧдчӧ дзебсянінсянь.
Но кор тэнад вӧліны йирсянінъяс, тэ пӧттӧдз сёйлін. А кор пӧтлін, сьӧлӧмад ыкшаасин да вунӧдлін Менӧ.
Бырӧда сылысь виноград да инжир пуяссӧ, мый йылысь сійӧ шуліс, тайӧн пӧ мусукъясӧй мынтысьлісны меным. Ме лэдза вӧрсявны сад йӧръясыслы, зверъяс куштасны-сёясны сэтысь ставсӧ.
Сьӧкыдаліганыс найӧ пондасны корсьны Менӧ, шуасны: «Бӧр мунамӧй Господь дінӧ! Сійӧ косявліс миянӧс, но Сійӧ и бурдӧдас, Сійӧ дойдаліс миянӧс, но Сійӧ и кӧрталас дойяснымӧс.
Тэрыба котралысь оз вермы пышйыны, вына морт эбӧссӧ воштӧ, повтӧм морт оз вермы мездыны асьсӧ.
Войтыръяс пӧвстын Яков рӧдлӧн колясыс лоӧ вӧрса зверъяс пӧвстын олысь лев кодь, ыж чукӧр вылӧ уськӧдчысь том лев кодь. Сійӧ уськӧдчӧ, талялӧ-косявлӧ, и сыысь мездысьны некод оз вермы.
Тэнсьыд ӧштӧ син водзад начкасны, но яйсӧ он сёй. Осёлтӧ мырддясны да бӧрсӧ оз сетны. Ыжъястӧ вӧрӧгыд босьтас, но тэнӧ некод оз дорйы.
Видзӧдӧй, тайӧ – Ме, Ме – Енмыс, Меысь кындзи мӧд Енмыс абу. Ме виа и олӧм сета, Ме дойдала и бурдӧда. Менам киысь некод оз мезды.