18 Господьӧй, мезды, ме виччыся отсӧг Тэсянь!
Сійӧ лоӧ туйбокса змейӧн, туйвывса аспидӧн, коді чушкӧ вӧлӧс кокас, и верзьӧма гатш усьӧ му вылас.
эз кӧ Господь вӧв миян дор, кор йӧзыс кыпӧдчисны миянлы паныд,
Сьылысьясӧн веськӧдлысьлы. Давидлӧн псалом.
Давидлӧн псалом. Сійӧ лӧсьӧдіс тайӧс Иуда овтӧминын олігӧн.
Кута ошкыны Тэнӧ, кытчӧдз ме ловъя, Тэ дінӧ шыасьӧмӧн кыпӧда ассьым киӧс.
Шог дырйи ме шыася Тэ дінӧ, и Тэ вочавидзан меным.
Господь – менам выныс да сьыланкывйыс, Сійӧ мездіс менӧ. Сійӧ – менам Ен, ме нимӧда Сійӧс, Сійӧ – батьӧйлӧн Ен, медвылӧ кыпӧда Сійӧс.
Лёк вӧчысь аслас лёклуныс вӧсна усьӧ, веськыда олысьлӧн весиг кулігас лачаыс лоӧ.
Сійӧ лунӧ шуасны: «Сійӧ – миян Ен! Ми лача кутім Сы вылӧ, и Сійӧ мездіс миянӧс. Сійӧ – Господь, Сы вылӧ ми лача кутім! Кутам нимкодясьны да гажӧдчыны, ӧд Сійӧ мездіс миянӧс».
Но Господь виччысьӧ, медым буравны тіян дінӧ, Сійӧ кыпӧдчӧ, медым бурсьӧлӧмтчыны тіян дінӧ. Ӧд Господь – веськыда мыждысь Ен. Шудаӧсь Сы вылӧ лача кутысьяс!
Господьӧй, ло бур сьӧлӧма миян дінӧ! Тэ вылӧ ми лача кутам. Водз асывсянь ло миянлы Дорйысьӧн, сьӧкыд кадӧ ло миянлы Мездысьӧн!
Ассурса ӧксылӧн эскана морт водзӧ тшӧктіс висьтавны Езекейлы: «Ӧтувтчы менам ыджыдкӧд, ассурса ӧксыкӧд. Ме сета тэныд кык сюрс вӧв, сюрас кӧ тэнад та мында верзьӧмаыс.
Ме виччыся Господьӧс, кӧть Сійӧ тупкис Ассьыс чужӧмбансӧ Яковлӧн рӧдысь. Господь вылӧ ме лача кута!
Господь бур Сы вылӧ лача кутысьяс дінӧ, Сійӧс корсьысьяс дінӧ.
Ефрем – ылӧг вески кутысь ханаанса кодь, сійӧ радейтӧ дзескӧдны.
А ме видзӧда Господь вылӧ, виччыся мездӧмсӧ аслам Енсянь. Менам Енмӧй кылас менӧ.
Марияыд чужтас пи, пуктан Сылы Исус ним, Сійӧ мездас Ассьыс войтырсӧ мыжъяссьыныс».
Аримафея карысь воис Ӧсип, веськӧдлан котырысь пыдди пуктана морт. Сійӧ виччысис Ен Юралӧмлысь воӧмсӧ. Сійӧ повтӧг муніс Пилат дінӧ да корис Исуслысь шойсӧ.
Андел шуис сылы: «Эн пов, Мария, тэныд вичмис Енсянь буралӧм.
Сэки Ерусалимын вӧлі Симеон нима вежавидзысь морт. Сійӧ оліс веськыда да виччысис Израильӧс мездӧм. Вежа Лов вӧлі сы вылын.
Аслам синмӧн ме аддзылі став йӧзлы дасьтӧм мездӧмтӧ:
Енлӧн став вӧчӧмторйыс ёна виччысьӧ Ен ныв-пилысь воссьӧмсӧ.
Ми кӧ лача кутам аддзытӧм вылас, сэки виччысям терпитӧмӧн.
Но миянлы Енлӧн Лолыс сетіс лача, мый ми эскӧм пыр воам веськыдлунас.
и виччысьны енэжсянь Енлысь Писӧ – Исусӧс, кодӧс Енмыс ловзьӧдіс кулӧмысь. Сійӧ мездас миянӧс локтана скӧрлунысь.
