10 «Бур, – шуис сійӧ. – Мед лоас тадзи. Но меным кесйӧгнас лоас сӧмын сійӧ, кодлысь аддза дозмуксӧ. Мукӧдсӧ ог мыжды».
Вокъяс ӧдйӧ лэдзисны мешӧкъяснысӧ му вылӧ да восьталісны найӧс.
Но Ӧсип шуис: «Тадзи оз ло! Код ордысь сюри менам дозмукӧй, сӧмын сійӧ лоас менам кесйӧгӧн. А ті лӧнь сьӧлӧмӧн мунӧй батьныд дінӧ».
Кора, лэдз менӧ, тэнсьыд кесйӧгтӧ, зонмыс пыдди лоны кесйӧгӧн тэ ордын, ыджыдӧй, а зонмыс мед мунас вокъясыскӧд.
Кодлысь аддзан дозмуксӧ, сійӧс верман вины. А ми, ыджыдӧй, ставным кесйӧг туйӧ тэныд лоам».
Но тайӧ кӧ вӧлі шонді петӧм бӧрын, морт виысь лоӧ мыжа. Гусясьысь мед вештысьӧ, а вештысьнысӧ кӧ оз вермы, сэки сійӧс асьсӧ мед вузаласны кесйӧг туйӧ. Тадзи сійӧ вештысяс гусясьӧмсьыс.