6 Сарра шуис: «Нимкодьтор вӧчис меным Ен. Коді кылас ме йылысь, тшӧтш кутас нимкодясьны мекӧд».
Ӧвраам кымынь уськӧдчис муас, но ас кежас серӧктіс: «Вермас-ӧ сё арӧсалӧн пи чужны, а ӧкмысдас арӧса Сарра кага вайны?»
Господьӧй, эн миянӧс нимӧд, а Ассьыд нимтӧ, ӧд буралӧмыс да збыльыс – Тэнад.
Ті весьшӧрӧ водз чеччанныд да сёрӧн воданныд, весьшӧрӧ мырсянныд нянь вӧсна, ӧд Аслас мусаяслы Господь сетӧ чӧскыд ун.
Ань ӧмӧй вунӧдас ассьыс пузчужӧм кагасӧ, сійӧ ӧмӧй оз кут жалитны ассьыс чужтӧм кагасӧ? Но весиг мам кӧ вунӧдас ассьыс кагасӧ, Ме тэнӧ ог вунӧд!
Тэ чуйман: «Коді меным чужтіс найӧс? Менам эз вӧвны челядьӧй, ме вӧлі нӧбасьны вермытӧмӧн, ме вӧлі пленын, чужан муысь ылын. Коді нӧ быдтіс найӧс? Ме вӧлі ӧтка – кытысь нӧ лоины найӧ?»
Нимкодясь, сьӧктыны вермытӧм, кага вайлытӧм ань! Гораа нимкодясь да гажӧдчы, чужтан дой тӧдлытӧм ань! Ӧд эновтӧмалӧн ныв-пиыс уна, ёна унджык верӧсыскӧд олысьлӧн дорысь, – висьталӧ Господь.
Мед лоӧ ёрӧма сійӧ мортсӧ, коді вайис менам батьлы нимкодь юӧр, мый сылӧн пи чужис.
Долыд гажӧн тырас тэнад сьӧлӧмыд, уна йӧзлы нимкодьлун ваяс сылӧн чужӧмыс.
Матігӧгӧр олысьяс да рӧдвужыс тӧдмалісны Господьлысь буралӧмсӧ Елизавета дінӧ да тшӧтш нимкодясисны сыкӧд.
Нимкодясьысьяскӧд нимкодясьӧй, бӧрдысьяскӧд бӧрдӧй.
Сарра эз вермы вайны кага, но эскӧм вӧсна сійӧ пондіс нӧбасьны да ыджыд арлыдыс вылӧ видзӧдтӧг чужтіс кага. Сійӧ тӧдіс, мый сылы Кӧсйысьысьыс эскана.
Анна шуис: «Ыджыдӧй, ме кыв сета тэ водзын, мый ме дзик сійӧ аньыс, коді коркӧ сулаліс тані тэ водзын да кевмысис Господьлы.