11 Та вӧсна миян юрнуӧдысьяс да став олысьыс тшӧктісны миянлы: ”Босьтӧй туйӧ сёян да петӧй налы воча. Шуӧй налы, ми пӧ тіян кесйӧгъяс, корам, кӧрталӧй миянкӧд йитӧд”.
Сьӧмтӧ босьтӧй воддза дорсьыс кык пӧв унджык, медым мешӧкъясаныд пуктӧм сьӧмсӧ бӧр верминныд сетны. Гашкӧ, тіянлы тӧдлытӧг пуктісны.
Ӧксы керкаӧн веськӧдлысь, карса юралысь, юрнуӧдысьяс да ӧксылысь пиянсӧ видзысьяс ыстісны Ехулы воча юӧр: «Ми – тэнад кесйӧгъяс, и вӧчам ставсӧ, мый тэ тшӧктан. Ми некодӧс ӧксыӧ огӧ пуктӧй. Вӧч, кыдзи тэ кӧсъян».
Быд муын да быд карын – быдлаын, кӧні юӧртісны ӧксылысь тшӧктӧмсӧ, иудейяслӧн вӧлі нимкодьлун да долыдлун, найӧ сёйисны-юисны да гажӧдчисны. Мукӧд войтыръясысь унаӧн лоисны иудейясӧн, ӧд полісны наысь.
Исус шуис налы: «Туяныд нинӧм энӧ босьтӧй, весиг бедь, ноп, нянь, эзысь да вежан паськӧм.
кытшовтны чомъяссӧ да висьтавны войтырыслы: «Дасьтӧй сёян, ӧд куим лун мысти ті вуджанныд Йӧрдан ю сайӧ, медым босьтны аслыныд му, мый Господь, тіян [батьяслӧн] Ен, сетас тіянлы пыр кежлӧ».
да аморейяслӧн кык ӧксылы Йӧрдан сайын, хешбонса Сигон ӧксылы да васанса Ог ӧксылы, коді оліс Аштаротын [да Эдрейын].
Со миян няньным, гортысь петіганым сійӧ пӧсь на вӧлі, а ӧні косьмӧма да чирйыссьӧма.
Найӧ вочавидзисны: «Ми – тэнад кесйӧгъяс». Исус юаліс налысь: «Кодъяс ті? Кытысь локтінныд?»