11 Сет миянлы талун кежлӧ няньнымӧс.
Сылӧн тшӧктӧмъясысь ме ог ӧтдортчы, Сылысь кывъяссӧ сьӧлӧм бердын видза, аслам кӧсйӧм дорысь вылӧджык на пукта.
Став менам лыясӧй шуӧны: «Господьӧй, Тэ кодь мӧдыс абу. Жебӧс Тэ мездан вынаысь, гӧльӧс да коньӧрӧс – сійӧс нартитысьысь».
вешты ме дінысь ковтӧм сёрни да пӧръясьӧм, гӧльлун да озырлун эн сет меным, тырмымӧн пӧткӧд менӧ няньӧн.
Татшӧм мортыс пондас овны выліинын, сылӧн сайӧдчанінӧн лоӧ керӧсвывса изкар. Сылӧн няньыс пыр лоӧ, и ваыс сылӧн оз бырлы.
Исус воча шуис: «Гижӧма: ”Оз куш няньӧн мортыд ов, а Енсянь быд шуӧм кывйӧн”».
Сет миянлы быд лун кежлӧ няньнымӧс.
Татшӧм йӧзсӧ миян Господь Исус Кристос нимӧн корам да ышӧдам: уджалӧй рам сьӧлӧмӧн да ас ки помысь шедӧдӧй аслыныд кынӧмпӧттӧ.
Эм кӧ сёян-юан да кӧм-пась, сідзкӧ, тырмӧдчам таӧн.
Ноеминь шуис бӧр мунны аслас чужанінӧ, ӧд сылы кывсис, мый Господь тӧждысьӧма Аслас войтырыс вӧсна – сетӧма налы нянь. Моньясыс шуисны тшӧтш мунны сыкӧд.
