3 Исусӧс мыждӧм йылысь тӧдмалӧм бӧрын Иуда, Сійӧс вузалысь, гӧгӧрвоис ассьыс мыжсӧ. Сэки бӧр нуис комын эзысь сьӧмсӧ аркирейяслы да юрнуӧдысьяслы
лёк вӧчысьлӧн гажӧдчӧмыс дженьыд, Ентӧг олысьлӧн нимкодясьӧмыс здук мында?
Ӧшкыс кӧ кувмӧныс люкалас кесйӧгӧс либӧ кесйӧг аньӧс, сэки ӧшлӧн кӧзяиныс мед вештас кесйӧглӧн ыджыдыслы комын сикель эзысь, а ӧшсӧ изъялӧй.
Господь шуис меным: «Мун да шыбит тайӧ сьӧмсӧ гырнич вӧчысьлы». Та донысь найӧ и донъялісны менӧ! Ме босьті комын эзысь сьӧмсӧ да шыбиті Господьлӧн крамӧ гырнич вӧчысьлы.
Рытнас найӧ чукӧртчисны сёйны. Омӧльыс вӧлі ышӧдӧма нин Иудаӧс, Симон-Искариотлысь писӧ, вузавны Исусӧс.
Тайӧ няньтор бӧрас Иуда пытшкӧ пырис сӧтана. Исус шуис Иудалы: «Мый кӧсъян вӧчны, вӧч ӧдйӧджык».
Иуда вайӧдіс сэтчӧ шыпуртаясӧс да крам видзысьясӧс, кодъясӧс мӧдӧдісны аркирейяс да фарисейяс. Найӧ локтісны пӧнаръясӧн, биясӧн да шыпуртъясӧн.
Лёк уджсьыс босьтӧм сьӧм вылас сійӧ ньӧбис му. Сэні лёкногӧн усис, кынӧмыс потіс, весиг гырк пытшкӧсыс ортсӧ петіс.
Ӧд Ен кӧсйӧм серти шогсьӧмыд бергӧдӧ мыжъясысь, а тасянь воӧ мездмӧм. Сідзкӧ, та йылысь жалитны оз ков! А мувывса шогъясыд вайӧдӧны кулӧмӧдз.