13 Найӧ видзӧдӧны да оз аддзыны, кывзӧны да оз кывны и оз гӧгӧрвоны. Та вӧсна сёрнита накӧд велӧданвисьтъясӧн.
Идолъясӧс вӧчысьяс нинӧм оз тӧдны да оз гӧгӧрвоны, налысь синнысӧ да вежӧрнысӧ тупкӧма, найӧ оз аддзыны да оз гӧгӧрвоны.
– Мывкыдтӧм да вежӧртӧм войтырӧй, кывзы тайӧ кывъяссӧ. Тіян эм синъяс, но ті онӧ аддзӧй, тіян эм пельяс, но ті онӧ кылӧй.
«Морт пиӧй, тэ олан асныра войтыр пӧвстын. Налӧн эм син, медым аддзыны, но найӧ оз аддзыны. Налӧн эм пель, медым кывны, но найӧ оз кывны, ӧд найӧ асныра войтыр.
Та бӧрын ме шуи: «Господьӧй Ыджыдӧй, найӧ ӧд ме йылысь шуӧны, шусьӧгъясӧн пӧ сёрнитӧ».
Ті шудаӧсь, ӧд тіян синныд аддзӧ да пельныд кылӧ.
ӧд гижӧма: – Енмыс сетіс налы чорзьӧм лов. Налӧн синныс куньса, пельныс тупкыса, и ӧнӧдз на тадз.