11 Тайӧ Господьсянь да шензьӧдӧ миянӧс».
Лаван да Бетуэл вочавидзисны: «Тайӧ Господьсянь. Мый ми тані вермам шуны?
Вешты ме вылысь лёкӧдӧмсӧ да омӧльтӧмсӧ, ӧд ме кутчыся Тэнад тшӧктӧмъясӧ.
Юралысьяс пукалӧны да сёрнитчӧны меным паныд, но ме, Тэнад кесйӧгыд, видза Тэнсьыд тшӧктӧмъястӧ.
– Видзӧдӧй войтыръяс вылӧ, сюся видзӧдӧй да шензьӧй! Тіян олан лунъясӧ Ме вӧча сэтшӧмтор, мый тіянлы кӧ висьталасны та йылысь, ті онӧ эскӧй.
Яков рӧдлы паныд туналӧмыс оз ин, Израиль войтырлы паныд тшыкӧдӧмыс оз во. Ас кадӧ шуасны Яков-Израиль йылысь: «Со мый вӧчӧ Енмыс!»
Исус шуис: «Энӧ ӧмӧй Гижӧдсьыс лыддьылӧй: – Изйыс, кодӧс ӧтдортісны керка лэптысьяс, лоис пельӧс изйӧн. Тайӧ Господьсянь да шензьӧдӧ миянӧс.
Ставныс шензисны да шӧйӧвошӧмӧн ӧта-мӧдныслысь юасисны: «Мый нӧ тайӧ?»
Енмыс кӧсйис, мед найӧ тӧдісны дзирдлуныслысь гусяторсӧ, мый воссьӧ став войтыръяслы. А гусяторйыс сыын, мый Кристос тіян пытшкын, локтана дзирдлуныс вылӧ лачаныд.
Кывшутӧг, миян эскӧмлӧн гусяторйыс ыджыд: Енмыс восьтіс Асьсӧ вир-яйын, Лолыс петкӧдліс Сылысь веськыдлунсӧ, Сійӧс аддзылісны анделъяс, Сы йылысь юӧртісны ентӧдтӧмъяслы, Сылы эскисны муюгыдас, Сійӧ кыпӧдчис дзирдлунас.
