42 «Батьӧй, кӧсъян кӧ, вешты Ме дінысь тайӧ чашасӧ. Сӧмын мед лоас Тэнад кӧсйӧм серти, а оз Менам».
Менӧ мустӧмтысьяс вашкӧдчӧны ас костаныс, мӧвпалӧны меным лёксӧ вӧчны.
Садьмы, садьмӧдчы, чеччы, Ерусалим! Господьлӧн киысь тэ босьтін Сылысь скӧрлуна дозсӧ, юин сэтысь, юин кушӧдзыс да кутін довъявны.
Тэнад Ыджыдыд, Господь Енмыд, коді дорйӧ Ассьыс войтырсӧ, тадзи висьталӧ: – Со, Ме босьта тэнад киысь чашасӧ, Ассьым скӧрлуна дозйӧс. Сэтысь юӧмысь тэ довъялін, но водзӧ сэтысь он нин кут юны.
Господь, Израильлӧн Ен, меным тадзи висьталіс: «Босьт Менам киысь вина чашасӧ, коді тырӧма Менам скӧрлунӧн, да юктӧд сэтысь став войтыръяссӧ, кодъяс дінӧ Ме мӧдӧда тэнӧ.
Сэки Исус шуис: «Ошка Тэнӧ, Батьӧй, енэжыс да муыс вылын Ыджыдалысьӧс! Тэ дзебин тайӧс сюсь вежӧраясысь да восьтін кага коддьӧмлы.
Татшӧм вӧлі Тэнад бур кӧсйӧмыд, Батьӧй.
Исус шуис: «Онӧ тӧдӧй, мый коранныд. Верманныд-ӧ юны Меным дасьтӧм чашасӧ да Менам пыртчӧмӧн пыртчыны?» Найӧ вочавидзисны: «Вермам».
Ачыс водзлань муныштіс да кымынь уськӧдчӧмӧн кевмысис: «Батьӧй, позьӧ кӧ, вешты Ме дінысь тайӧ чашасӧ. Сӧмын мед лоас Тэнад кӧсйӧм серти, а оз Менам».
Исус мӧдысь муніс да бара кевмысис: «Батьӧй, Ме дінысь кӧ оз позь вештыны тайӧ чашасӧ, Меным кӧ колӧ юны сійӧс, мед лоас Тэнад кӧсйӧм серти».
Исус колис найӧс да бара муніс, воддза мозыс коймӧдысь кевмысис.
Мед воас Тэнад Юралӧмыд. Мед инас Тэнад кӧсйӧмыд му вылын енэжын моз.
Сійӧ шуаліс: «Авва, Батьӧй! Тэныд ставыс вермана. Вешты Ме дінысь тайӧ чашасӧ. Сӧмын мед лоас Тэнад кӧсйӧм серти, а оз Менам».
Исус кевмис: «Батьӧй, прӧстит тайӧ йӧзсӧ, ӧд найӧ оз тӧдны, мый вӧчӧны». Шыпуртаяс пудъясьӧмӧн юкисны Исуслысь паськӧмсӧ.
Исус шуис Петырлы: «Бӧр сюй шыпурттӧ пуртӧсас. Тайӧ чашаыс Меным Батьсянь. Ме ӧмӧй ог ю сійӧс?»
Исус шуис налы: «Менам сёянӧй – ставсӧ вӧчны Менӧ Мӧдӧдысьлӧн кӧсйӧм серти да эштӧдны Сылысь уджсӧ.
Ме нинӧм ог вӧч Ассянь. Ме мыжда сы серти, мый кыла Батьсянь, та вӧсна Менам мыждӧмӧй веськыд. Ӧд Ме ог Ас кӧсйӧм серти вӧч, а Менӧ мӧдӧдысь Батьлӧн кӧсйӧм серти вӧча».
Ме ӧд лэччи енэжсянь эг Ас кӧсйӧм серти вӧчны, но лэччи, медым вӧчны Менӧ мӧдӧдысь Батьлӧн кӧсйӧм серти.
Павелӧс кутны ми эгӧ вермӧй, сэки лӧнь сьӧлӧмӧн шуим: «Мед лоас Господьлӧн кӧсйӧм серти».