22 Висьтав, миянлы позьӧ вот мынтыны кесарлы?»
Та вӧсна сетам тӧдны тэныд, ӧксыӧй: найӧ кӧ лэптасны карнысӧ да кыпӧдасны стенсӧ, сэки дугдасны мынтыны тэныд воттӧ. Тадзикӧн ӧксы кудйыд вермас кушмыны.
Батьяслӧн кадсянь и ӧнӧдз миян вылын куйлӧ ыджыд мыж. Асланым мыжъяс вӧсна ми асьным, миян ӧксыяс и попъяс шедім мукӧд войтырлӧн ӧксыяс киӧ да шыпурт улӧ. Найӧ нуӧдісны миянӧс пленӧ, мырддялісны эмбурнымӧс да янӧдісны миянӧс. Тадзи найӧ вӧчӧны весиг талун.
Кодсюрӧ шуалісны: «Ми сетам ассьыным муяс да виноград йӧръяс, медым уджйӧзӧн босьтны сьӧм да мынтыны ӧксылы вот.
Тайӧ му вывсьыс быдтасыс вичмӧ ӧксыяслы, кодъясӧс Тэ пуктін ыджыдавны миян вылын асланым мыжъяс вӧсна. Миян вылын да ыж-мӧсным вылын найӧ ыджыдалӧны, кыдзи кӧсйӧны. Ми ёна сьӧкыдалам.
Петыр вочавидзис: «Мынтӧ». Кор Петыр пырис керкаӧ, Исус дзик пыр юаліс: «Симон, тэ ногӧн, кодлысь ӧксыяс вотсӧ перйӧны: ас войтырыслысь али мукӧдлысь?»
Локтӧмаяс шуисны Исуслы: «Велӧдысь, ми тӧдам, мый Тэ веськыда сёрнитан-велӧдан. Тэ он видзӧд морт вылӧ, а веськыда велӧдан Енлӧн туйӧ.
Налысь наянлунсӧ казялӧмӧн Исус шуис: «Мыйла ті пыр кӧсъянныд кыйны Менӧ?
Найӧ мыжалӧмӧн висьталісны: «Ми аддзылім, мый тайӧ Мортыс шызьӧдӧ миянлысь войтырӧс, ӧлӧдӧ кесарлы вот мынтӧмысь, асьсӧ ыдждӧдлӧ ӧксыӧн да Кристосӧн».
Та бӧрти вӧлі йӧзӧс гижалӧм. Буретш сэки кыпӧдчис Галилеяысь Иуда да кыскис ас бӧрсяыс уна йӧзӧс. Но сійӧ куліс, и сы бӧрся мунысьяс ставныс разалісны.
Сідзкӧ, сетӧй быдӧнлы коланасӧ: кодлы вот сетны – сылы вот сетӧй, кодлы мын – сылы мын, кодысь колӧ повны – сыысь полӧй, кодӧс колӧ пыдди пуктыны – сійӧс пыдди пуктӧй.
сэки ӧксыӧ пуктӧй мортӧс, кодӧс бӧръяс Господь, тіян Енныд. Сійӧ мед лоӧ тіян войтыр пӧвстысь, а оз мукӧд войтыр пӧвстысь.
