21 Пиыс шуас: ”Батьӧй, ме мыжа енэжыс водзын да тэ водзын. Ме ог шогмы шусьыны тэнад пиӧн”.
Сьылӧмӧн сійӧ кутас юӧртны йӧзыслы: «Ме мыж вӧчи, эг вӧв веськыд, но Енмыс эз мынтысь меным уджъясӧй серти.
Сійӧ буралӧ ме дінӧ. Сійӧ – менӧ Дорйысьыс да Мездысьыс, менам дзебсяніныс да сайӧдыс. Сы вылӧ ме лача кута, Сійӧ сетӧ менам кипод улӧ менсьым войтырӧс.
Тэнад кывйыд сёрнитӧ бырӧдӧм йылысь, сійӧ бритва кодь лэчыд, тэ – ылӧдчысь!
Сӧмын гӧгӧрво ассьыд мыжтӧ, мый тэ Господьлы, аслад Енлы, паныд кыпӧдчин, котралін мукӧд енъяс дінӧ быд пашкыр пу улӧ, но Менсьым тэ эн кывзысь, – висьталӧ Господь».
Тэ уськӧдан тӧд вылад уджъястӧ, и тэныд лоӧ яндзим. Тэ весиг вомтӧ он восьт, кор Ме вешта став мыжтӧ, мый тэ вӧчин, – висьталӧ Господь Ыджыдыс».
Сійӧ чеччас да мӧдӧдчас батьыс ордӧ. Ылісянь на батьыс аддзас писӧ, да сылӧн сьӧлӧмыс нормас. Сійӧ котӧрӧн уськӧдчас пиыслы паныд, сывйыштас да окалас писӧ.
Батьыс тшӧктас кесйӧгъясыслы: ”Вайӧй медбур паськӧмсӧ да пасьтӧдӧй менсьым пиӧс, чунькытшӧдӧй да кӧмӧдӧй сійӧс.
Гашкӧ, тэ нинӧм туйӧ пуктан Енлысь ыджыд бурлунсӧ, мелілунсӧ да терпитӧмсӧ? Он ӧмӧй гӧгӧрво, мый Енлӧн бурлуныс вайӧдӧ тэнӧ мыжъяссьыд бергӧдчӧмӧ.
Тадзи ті дойданныд жеб вокныдлысь сьӧлӧмсӧ да вӧчанныд мыж сылы паныд. Сідзкӧ, ті вӧчанныд мыж Кристослы паныд.