49 «Ме локті би вайны му вылӧ да ёна кӧсъя, медым сійӧ ӧзйис нин.
Сійӧ веськыда мыждас коньӧръясӧс, гӧльясӧс доръяс збыльыс серти. Аслас чорыд кывнас сійӧ чирыштас мувывса олысьясӧс, аслас ловшынас виас лёк вӧчысьясӧс.
Сійӧ луныс воас ыпъялысь би моз, идзасӧс моз сотас вылӧ кыпӧдчысьясӧс, сотас лёк вӧчысьясӧс, – висьталӧ Господь Саваоф, – оз коль наысь весиг вуж ни ув.
А тӧдтӧг кӧ вӧчас мыжсӧ, сійӧс нӧйтасны этшаджык. Кодлы уна сетӧма, сылысь уна корасны. Кодлы уна эскӧма, сылысь уна юаласны».
Пыртчӧмӧн колӧ Меным пыртчыны, и Ме ёна сьӧкыдала, кытчӧдз тайӧ оз ло.
Ӧні, лунъюгыднас, Меным колӧ вӧчны Менӧ Мӧдӧдысьлысь уджъяссӧ. Пуксяс вой, сэки некод оз вермы уджавны.