26 Елизаветалӧн нӧбасигас квайтӧд тӧлысьнас Ен мӧдӧдіс Гавриил анделӧс Назаретӧ, галилеяса карӧ,
Улай ю весьтысь ме кылі мортлысь гӧлӧс шысӧ. Сійӧ шуис: «Гавриил, гӧгӧрвоӧд сылы аддзылӧмсӧ!»
Менам кевмысигӧн петкӧдчис Гавриил, кодӧс ме водзынджык аддзылі. Рытъя вись ваян кадӧ сійӧ зэв ӧдйӧ лэбзис мелань да инмӧдчис ме дінӧ.
Сэтчӧ воӧм бӧрын найӧ овмӧдчисны Назарет карӧ. Тадзи иніс пророкъяс пыр шуӧмыс, мый Сійӧс шуасны Назаретсаӧн.
Андел вочавидзис: «Ме, Гавриил, сулала Ен водзын. Менӧ мӧдӧдӧма сёрнитны тэкӧд, висьтавны тайӧ Бур Юӧрсӧ тэныд.
Господьлӧн Индӧд серти ставсӧ вӧчӧм бӧрын Ӧсип да Мария бӧр мунісны Галилеяӧ, асланыс Назарет карӧ.
Ӧсип вӧлі Давид чужанвужйысь. Та вӧсна аслас Мария гӧтырпукӧд, коді вӧлі нӧбасьӧ, сійӧ муніс гижасьнысӧ Назаретысь, галилеяса карысь, Иудея муӧ, Виплием нима Давид карӧ.
Ӧтияс шуисны: «Тайӧ Кристос». Мӧдъяс сёрнитісны: «Локтас ӧмӧй Кристос Галилеяысь?