18 Закар юаліс анделлысь: «Кыдзи ме тӧдмала тайӧс? Ачым пӧрысь, дай гӧтырӧй абу нин том».
Ӧврам шуис: «Господьӧй Ыджыдӧй! Мый серти ме тӧдмала, мый тайӧ муыс менам лоӧ?»
Ӧвраам кымынь уськӧдчис муас, но ас кежас серӧктіс: «Вермас-ӧ сё арӧсалӧн пи чужны, а ӧкмысдас арӧса Сарра кага вайны?»
Сарра ас пытшкас серӧктӧмӧн шуис: «Меным ӧмӧй пӧрысьӧ-нэмӧ долыдлунсӧ на тӧдлыны? И верӧсӧй нин пӧрысь».
Тышкайӧзӧн веськӧдлысь, коді видзис ӧксыӧс, шуис Енлӧн мортлы: «Весиг кӧ Господь енэжвыв ӧшиньяссӧ восьтас, тадзи оз вермы лоны». Елисей шуис сылы: «Тэ аслад синмӧн тайӧс аддзылан, но сёйнысӧ он кут».
А Езекей юаліс: «Мый серти ме тӧдмала, мый ме бара верма мунны Господьлӧн крамӧ?»
Мария юаліс анделлысь: «Вермас ӧмӧй тадзисӧ лоны, ме ӧд ныв на?»
Челядьыс налӧн эз вӧв, ӧд Елизавета эз вермы вайны кагасӧ, да и кыкнанныс вӧліны нин ыджыд арлыдаӧсь.
Ӧвраам эз лигышмун эскӧмас, мед кӧть и матӧ сё арӧсалӧн вир-яйыс ёна нин вӧлі пӧрысьмӧма, и Сарра гӧтырыслӧн гырк пытшкӧсыс вӧлі нин шоймӧма.