10 Сійӧ оз кут нимкодясьны Ставсӧвермысьӧн, оз шыась Енмыс дінӧ.
Ме висьтала тіянлы Енмыслӧн выныс йылысь, ог дзеб, мый вӧчӧ Ставсӧвермысь.
Но некод оз шу: «Кӧні Енмыс, менӧ Вӧчысьыс? Кӧні Сійӧ, коді войся кадӧ сетӧ сьывны,
Господь водзын шогмытӧмаясӧс мустӧмтӧ, а Господьысь полысьясӧс пыдди пуктӧ. Сійӧ кутӧ ассьыс кывсӧ, весиг таысь кӧ ачыс сьӧкыдалӧ.
Тэнад скӧралӧмысь менам вир-яйын абу висьтӧминыс, менам мыж вӧсна лыясӧй оз ланьтлыны висьӧмысь.
Эз шыпурт отсӧгӧн босьтны миян батьяс тайӧ мусӧ, эз асланыс вынӧн найӧ вермыны, а Тэнад веськыд киӧн да вынӧн, Тэнад чужӧмбаныдлӧн югыдӧн, ӧд Тэ вӧлін бур сьӧлӧма на дінӧ.
сэки Господь лоас тэнад олан гажӧн! Ме нуӧда тэнӧ муыслӧн выліинъясӧд, верда тэнӧ Яков батьыдлӧн му вылын быдмӧм няньӧн. Тадзи висьталӧ Господь.
и сэки ме кута нимкодясьны Господьӧн, Енмӧн, коді мездӧ менӧ.
но вужъясьтӧмысла оз дыр эскы, Ен кыв вӧсна дзескӧдігӧн-вӧтлігӧн сійӧ эновтчӧ эскӧмсьыс.
Исус висьталіс велӧданвисьт, мый оз ков лигышмунны, а дугдывтӧг кевмысьны.
Сійӧ вӧлі вежавидзысь морт, ачыс да сылӧн гортсаыс олісны Енмысь полӧмӧн. Корнилий отсасис гӧль иудейяслы да пыр кевмысис Енлы.
Вӧчӧй тайӧс кевмӧм-корӧмӧн, быд кадӧ кевмысьӧй Лов нуӧдӧм улын. Лоӧй пыр дасьӧсь да кевмысьӧй став вежа войтыр вӧсна.
Дугдывтӧг кевмысьӧй.