4 ме эськӧ вайи Сы водзӧ ассьым могӧс, висьталі ставсӧ, медым дорйыны ачымӧс,
Тэ шуин, мый Тэ бур вӧчан меным, и кӧсйысин, мый месянь чужысьыс лоас саридздор лыа мында – сы мында, мый некод оз вермы найӧс лыддьынысӧ».
Ёрд водзӧ ме вая ассьым могӧс, ме тӧда, мый ме абу мыжа.
Ставсӧвермысьлы ме эськӧ кӧсйи ставсӧ висьтавны, Сыкӧд эськӧ кӧсйи веськыда сёрнитны.
Тӧді кӧ, кытысь аддзыны Енсӧ, кутшӧм туйӧд мунны Сылӧн оланінӧ,
тӧдмалі эськӧ Сылысь вочавидзӧмсӧ, гӧгӧрвои Сылысь шуӧмсӧ.
Сідзкӧ, велӧд миянӧс, мый шуны Енмыслы, тайӧ пемыдыс вӧсна ми нинӧм огӧ вежӧртӧй.
– Вӧнясь тышкаморт моз! Ме кута юасьны, а тэ Меным вочавидз.
Но ме ола сӧстӧма. Мезды менӧ, [Господьӧй,] ло бур сьӧлӧма ме дінӧ!
Сьылысьясӧн веськӧдлысьлы. Корей пиянлӧн сьыланкыв.
Сувтам ёрд водзӧ. Тэ мыжав Менӧ! Петкӧдлы, мый тэ абу мыжа.