12 Тшыглуныс сылысь вынсӧ босьтас, кулӧмыс сыкӧд орччӧн сулалӧ.
Бырӧдӧмыс ӧмӧй оз вичмы мыж вӧчысьлы, шогыс – лёк вӧчысьлы?
Став менам лыясӧй шуӧны: «Господьӧй, Тэ кодь мӧдыс абу. Жебӧс Тэ мездан вынаысь, гӧльӧс да коньӧрӧс – сійӧс нартитысьысь».
Тайӧ войтырыс кутас шӧйтны му вывті, найӧс кутасны чорыда дзескӧдны, найӧ пондасны ёна тшыгъявны, а тшыгъяліганыс найӧ пондасны лёкӧдны ассьыныс ӧксысӧ да Енсӧ.
Кор йӧзыс кутасны шуавны, гӧгӧр пӧ лӧнь, повнысӧ пӧ нинӧмысь, сэки тӧдлытӧг суас найӧс кулӧм, кыдзи тӧдлытӧг суӧ кага чужтысьӧс дой. Сэки некод оз вермы пышйынысӧ.
Медым курыштны мыйкӧ аслыныс, найӧ тывйыштасны тіянӧс мудер сёрнинаныс. Но налы мыждӧмыс важӧн нин дась, найӧс бырӧдӧмыс матын нин.
А найӧ, кодъяс ловйӧн колясны тэнад рӧдысь, локтасны да копыртчыласны сьӧм да няньтор вӧсна тайӧ попыслы. Шуасны, сет пӧ миянлы кутшӧмкӧ левит удж, мед кынӧмпӧт шедӧдны”».
Кодъяс вӧліны коркӧ пӧт кынӧмаӧсь, ӧні найӧ медасьӧны уджавны. Кодъяс водзынсӧ тшыгъялісны, ӧні найӧ шойччӧны. Сьӧктыны вермытӧм сизимӧс чужтӧ, а уна челядя нярмунӧ.