12 Тэ козьналін меным олӧм да буралӧм, тӧждысьӧмӧн видзин менсьым лолӧс.
тэ зэв шань да бур сьӧлӧма ме дінӧ, аслад кесйӧгыд дінӧ. Тэ мездін менсьым олӧмӧс. Но ме пола, мый кулӧмыс суӧдас менӧ керӧсӧ вотӧдз на.
кучикӧн да яйӧн вевттин менӧ, лыясӧс тэчин да сӧнъясӧн йитін.
Енлӧн Лов вӧчис менӧ, Ставсӧвермысь пӧльыштіс ме пытшкӧ олӧмсӧ.
«Та вӧсна шуа тіянлы: энӧ майшасьӧй сёян-юан да паськӧм вӧсна. Олӧмныд абу ӧмӧй донаджык сёян-юанысь, а вир-яйныд – паськӧмысь?
Мортсянь отсӧгыс Сылы оз ков, Сылӧн ставыс эм. Сійӧ Ачыс сетӧ быдӧнлы олӧм, ловшы да став коланасӧ.
Сыӧн ми олам, Сысянь лолалам да Сы улын ветлам. Тіян гижысьяс кодсюрӧ весиг шулӧмаӧсь: ”Ми ставным Сысянь чужысьяс”.