22 Став тайӧ лоӧмторйыс дырйи Иов эз мыжмы и эз мыжав Енсӧ.
Енлӧн пиян бара локтісны да сувтісны Господь водзӧ. Накӧд тшӧтш локтіс сӧтана да сувтіс Господь водзӧ.
Иов вочавидзис: «Вежӧртӧм ань моз тэ сёрнитан. Сӧмын бурсӧ ӧмӧй сибӧдам Енсяньыс, а лёксӧ огӧ?» Та дырйи Иов эз мыжмы аслас кывъясӧн.
Сідзкӧ, кывзӧй менӧ, сюсь вежӧраяс! Енмыс оз вӧч лёксӧ, Ставсӧвермысьлӧн уджъясыс веськыдӧсь.
Му вылас нӧшта эм сэтшӧмтор, мый артмӧ весьшӧрӧ: веськыда олысьӧс суӧ сійӧ, мый колӧ суны лёк вӧчысьӧс сылӧн уджъясыс серти, а лёк вӧчысьлы вичмӧ сійӧ, мый колӧ вичмыны веськыда олысьлы сылӧн уджъясыс серти. Вӧлӧмакӧ, и тайӧ весьшӧрӧ.
Ми пӧ аддзам мӧдтор: вылӧ кыпӧдчысьяс шудаӧсь, лёк вӧчысьяслӧн олӧмас ставыс артмӧ, найӧ дӧзмӧдӧны Енсӧ, но кольӧны мыждытӧг.
Мортӧй, коді тэ сэтшӧмыс, мый Енкӧд вензян? Вӧчӧмторйыс ӧмӧй вермас шуны вӧчысьыслы: «Мыйла тэ менӧ татшӧмнас вӧчин?»
Шуда сійӧ, коді вермӧ венны ыштӧдӧмсӧ, ӧд та бӧрти сылы лоӧ сетӧма Олӧмыслысь юркытш. Тайӧ юркытшсӧ Господь кӧсйысис сетны Сійӧс радейтысьяслы.
А зумыдлуныс мед вайӧдас ассьыс уджсӧ тіян пытшкын помӧдз, медым ті вӧлінныд дзоньнас тыр-бурӧсь, да тіян эз вӧв некутшӧм тырмытӧмтор.
Зарниыс тӧдмавсьӧ биӧн. Тіян эскӧмныд бырана зарниысь донаджык, сійӧ тӧдмавсьӧ сьӧкыдлунъяс дырйи, медым Исус Кристос локтігӧн вичмис тіянлы ошкӧм, нимӧдӧм да дзирдлун.