3 Та вӧсна, Господьӧй, босьт менсьым лолӧс – бурджык меным кувны олӧм дорысь».
ачыс муніс овтӧминӧ лунтыр мунан ылнаӧ да пуксис пу улӧ. Сэні пондіс кевмыны аслыс кулӧм: «Тырмас, Господьӧй, меным овнысӧ. Босьт менсьым лолӧс, ме ӧд абу бурджык аслам батьяс дорысь».
Бур нималӧмыд бурджык дона выйысь, кулан луныд – чужан лунысь.
Эн тэрмась скӧрмыны, ӧд скӧрлуныс поздысьӧ вежӧртӧмлӧн сьӧлӧмӧ.
А тайӧ лёк йӧз пӧвстсьыс ловйӧн кольӧмаяслы кулӧмыс лоӧ мусаджык олӧм дорсьыс. Тадзи лоӧ быдлаын, кытчӧ Ме вӧтла найӧс, – висьталӧ Господь Саваоф».
Господь юаліс: «Тайӧ ӧмӧй тэнӧ сэтшӧма скӧрмӧдіс?»
А кор петіс шонді, Ен ыстіс чизыр асыв тӧв. Шонді пӧжис Ионалысь юрсӧ. Сійӧ дзикӧдз лёшмуніс да виччысис кулӧм. Иона шуаліс: «Бурджык меным кувны олӧм дорысь».
Татшӧм олӧм дорысь бурджык лоӧ, виан кӧ менӧ. Ло бур сьӧлӧма да ви менӧ, медым помасяс менам шогӧй!»
шуасисны Мӧисей вылӧ: «Бурджык эськӧ вӧлі, ми кӧ тшӧтш кулім, кор вокъясным кулісны Господь водзын!
Но ме некор тадзи эг вӧчлы. Ме гижа та йылысь ог аслым мыйкӧ босьтӧм могысь, ӧд бурджык меным кувны тадзи вӧчӧм дорысь! Но тайӧн ошйысьӧмысь некод оз вермы дугӧдны менӧ.