41 Исус вочавидзис: «Вӧлінныд кӧ ті синтӧмӧсь, сэки эськӧ энӧ мыжмӧй. Но ті шуанныд, аддзам пӧ, сідзкӧ, мыжныд ас выланыд кольӧ».
Асьсӧ мывкыдӧ пуктысь морт дорысь бурджык вежӧртӧм вылӧ лача кутны.
Курыд шог налы, кодъяс лыддьӧны асьнысӧ мывкыдаӧн, пуктӧны асьнысӧ сюсь вежӧраӧ!
тэ шуалан: «Ме мыжтӧм, оз су менӧ Енлӧн скӧрлуныс». Но Ме мыжала тэнӧ сыысь, мый шуан, ме пӧ мыжсӧ эг вӧчлы.
Кесйӧг кӧ тӧдӧ ыджыдыслысь кӧсйӧмсӧ да оз дасьтысь-вӧч сы ног, сійӧс чорыда нӧйтасны.
Висьтала тіянлы: Ен водзын веськыдӧн муніс гортас вот перйысь, эз фарисей. Ӧд асьсӧ вылӧ пуктысьӧс лэдзасны, асьсӧ улӧ пуктысьӧс кыпӧдасны».
Ми кӧ тӧдам збыльсӧ, но тӧдӧмӧн мыж вӧчам, сэки некутшӧм вись оз вешты миянлысь мыжнымӧс.
Сідзкӧ, коді тӧдӧ, мый колӧ бурсӧ вӧчны, но оз вӧч, сійӧ мыжмӧ.