11 Ті матыстчинныд да сувтінныд керӧс дорӧ, а керӧсыс енэжӧдз ыпъяліс биӧн. Вӧлі пемыдсьыс-пемыд, сап пемыд.
Сійӧ доровтіс енэжсӧ да лэччис, сувтіс кокнас сьӧд кымӧръяс вылӧ.
Му вӧрӧм бӧрти петіс би, но Господь эз вӧв би пытшкын. Би бӧрти пӧльтіс небыд тӧвру. [Господь вӧлі сэні.]
Господьлӧн тшӧктӧмъясыс зарниысь донаджыкӧсь, весиг уна весалӧм зарниысь, найӧ маысь на чӧскыдджыкӧсь.
Господь петкӧдліс Ассьыс мездӧмсӧ, восьтіс войтыръяслы Ассьыс веськыдлунсӧ.
Господь шуис Мӧисейлы: «Ме локта тэ дінӧ сук кымӧр пытшкын да кута сёрнитны тэкӧд, медым войтырыд кылас да водзӧ кутас эскыны тэныд». Сы бӧрын, кор Мӧисей висьталіс Господьлы войтырыслысь кывъяссӧ,
[Керӧсвывса] би пытшсянь тіянкӧд сёрнитіс Господь. Ті кылінныд Сылысь кывъяссӧ, но энӧ аддзылӧй Сійӧс.
Кор керӧсыс ыпъяліс биӧн, и ті кылінныд пемыд пытшкысь гӧлӧс шы, сэки тіян юрнуӧдысьясныд да чужанкотыръяслӧн юралысьясныд матыстчисны ме дінӧ