7 эм кад косявлыны и вурлыны, чӧв овны и сёрнитны,
Кор Рувим локтіс юкмӧс дорӧ да аддзис, мый Ӧсип вокыс абу сэні, косяліс ассьыс паськӧмсӧ.
Яков косяліс паськӧмсӧ да гартыштіс коскас чорыд дӧра. Уна лун чӧж сійӧ бӧрдіс пиыс вӧсна.
Иуда матыстчис Ӧсип дінӧ да шуис: «Ыджыдӧй, лэдз меным висьтавны тэныд. Эн дӧзмы ме вылӧ, тэ ӧд фараон кодь.
Сытӧг кыдзи ме муна батьӧй дінӧ? Верма ӧмӧй видзӧдны батьӧйлысь шогӧ усьӧмсӧ?»
Сэки Давид косяліс ассьыс паськӧмсӧ. Йӧзыс, кодъяс вӧліны сыкӧд, тшӧтш тадзи вӧчисны.
Давид шуис Йоавлы да став тышкайӧзыслы: «Косялӧй паськӧмнытӧ, пасьталӧй шогалан паськӧм да бӧрдӧй Авенир вӧсна». Ачыс Давид ӧксы восьлаліс шойсӧ нуысьяс бӧрся.
Иллялысь кывъяссӧ кылӧм бӧрын Ахав [раммӧдчис Господь водзын да бӧрдӧмӧн ветлӧдліс,] косяліс ассьыс паськӧмсӧ, пасьталіс шогалан паськӧм да пондіс видзавны. Ахав ветлӧдліс юрсӧ ӧшӧдӧмӧн, весиг узьліс шогалан паськӧмнас.
Но войтырыс чӧв оліс, весиг кыв эз шу сылы. Ӧд буретш тадзи тшӧктіс налы вӧчны Езекей ӧксыныс.
Гижӧдсӧ лыддьӧм бӧрын израильса ӧксы косяліс ассьыс паськӧмсӧ да шуис: «Ме ӧмӧй Ен? Мортыслӧн олӧмыс да кулӧмыс ӧмӧй менам киын? Мыйла арамейяслӧн ӧксы мӧдӧдӧма тайӧ мортсӧ ме дінӧ, медым ме бурдӧді сійӧс проказаысь? Аддзанныд, сійӧ корсьӧ помка зыксьыны мекӧд».
Аньлысь кывъяссӧ кылӧм бӧрын ӧксы косяліс ассьыс вылыс паськӧмсӧ. Ӧксы вӧлі сулалӧ карса стен вылын, и войтырыс аддзис, мый ӧксылӧн куш яй вылас вӧлі шогалан паськӧм.
Ӧд менӧ да менсьым войтырӧс вузалісны бырӧдӧм вылӧ, миянӧс кӧсйӧны вины да дзикӧдз бырӧдны. Миянӧс кӧ вузалісны кесйӧг туйӧ, ме эськӧ чӧв олі да тэнӧ, ӧксыӧй, эг дӧзмӧд».
Сизим лун да сизим вой найӧ пукалісны Иовкӧд му вылын. Найӧ кыв эз шуны Иовлы, ӧд аддзисны, кутшӧм ёна сійӧ сьӧкыдалӧ.
Ме куті зумыд лача Господь вылӧ, и Сійӧ копыртіс мелань пельсӧ, кыліс менсьым бӧрдӧмӧс.
эм кад корсьны и воштыны, видзны и шыбитны,
Ни ӧксы, ни сылӧн чина йӧзыс эз повзьыны, эз косявлыны ассьыныс паськӧмнысӧ, кор найӧ кылісны гижӧм кывъяссӧ.
– Мый нӧ ми пукалам? Чукӧртчӧй, мунамӧй изкаръясӧ, и сэні кулам. Господь, миян Енным, шуис бырӧдны миянӧс, Сійӧ юктӧдӧ миянӧс яд сора ваӧн, ӧд ми мыж вӧчим Господьлы паныд.
Господь сьӧкыдсӧ пуктӧ морт вылӧ, та вӧсна мортыс мед ӧтнасӧн чӧла пукалӧ,
Энӧ паськӧмнытӧ косялӧй, а сьӧлӧмнытӧ. Бергӧдчӧй Господьлань, асланыд Енлань, ӧд Сійӧ бур да мелі сьӧлӧма, Сылӧн терпитӧмыс ыджыд, Сылӧн буралӧмлы абу помыс, Сійӧ дась бӧр босьтны Ассьыс мыждана шуӧмсӧ.
Та вӧсна вежӧра морт татшӧм кадӧ чӧв олӧ, ӧд тайӧ лёк кад.
Сійӧ лунӧ гажӧдчан сьыланкывъяс вежсясны бӧрдӧмӧн, – висьталӧ Господь Ыджыдыс. – Быдлаын кутасны туплясьны шыбитӧм шойяс. Чӧв олӧй!
Ёртыдлы эн эскы, матыссаыд вылӧ лачатӧ эн кут. Вомтӧ каличав весиг гӧтырыд водзын, коді тэкӧд ӧти вольпасьын куйлӧ.
Ми огӧ вермӧй чӧв овны сы йылысь, мый аддзылім да кывлім».
Петыр чеччис да локтіс накӧд. Воӧм мыстиыс Петырӧс нуӧдісны вылыс вежӧсас. Дӧваяс кытшалісны сійӧс да бӧрдӧмсорӧн петкӧдлісны Тавита киӧн вурӧм дӧрӧм-паськӧм.
Саул вочавидзис: «Сійӧ шуис, осёлъясыд пӧ сюрисны нин». А мый Самуил шуис сійӧс ӧксыӧ пуктӧм йылысь, дядьыслы Саул эз висьтав.