22 Тіянӧс велӧдісны эновтны важ мортлысь оласногнытӧ да ыштана лёк кӧсйӧмъяснытӧ, ӧд найӧ тшыкӧдӧны тіянӧс.
Бергӧдчан кӧ Ставсӧвермысь дінӧ, вештан кӧ лёксӧ аслад керка дінысь, сэки Сійӧ бара кыпӧдас тэнӧ.
Лёк вӧчысьлӧн удждоныс – ылӧг, а коді веськыдлун кӧдзӧ, вундас збыльсӧ.
Мортлӧн сьӧлӧмыс наян, сійӧс он вермы вежнысӧ. Коді тӧдӧ мортлысь сьӧлӧмсӧ?
Скӧрлуныд да вылӧ кыпӧдчӧмыд ылӧдлісны тэнӧ. Изкарын моз тэ олан джуджыд керӧсъяс вылын. Но тэ кӧ кутш моз овмӧдчан-поздысян выліинӧ, весиг сэтысь Ме шыбита тэнӧ, – висьталӧ Господь.
Вылӧ кыпӧдчӧмыд ылӧдліс тэнӧ. Изкарын моз тэ олан джуджыд керӧсъяс вылын, тэ мӧвпалан ас йывсьыд: «Некод оз вермы шыбитны менӧ му вылӧ».
Ми тӧдам: миянлысь важ мортсӧ тувъялӧма Кристоскӧд, медым тайӧ мыжа вир-яйыс эз нин ыджыдав, и ми эгӧ нин вӧлӧй мыжыслӧн кипод улынӧсь.
Индӧдлӧн тшӧктӧмыс пыр мыжыс кежӧдіс менӧ да виис сы отсӧгӧн.
Коркӧ змей наяна ылӧдліс Еваӧс. Ме пола, мый ті сы моз жӧ ылаланныд да воштанныд ассьыныд восьса йитӧднытӧ Кристоскӧд.
Ті, дерт, кывлінныд, мый водзынсӧ ме иудей эскӧм дор вӧлі, ёна вӧтлі Енлысь вичкосӧ да зіли бырӧдны сійӧс.
Коркӧ ми ставным вӧлім на кодьӧсь: олім шогмытӧма, вир-яйлӧн кӧсйӧм серти. Татшӧм оласногысь миянӧс мукӧдсӧ моз виччысис Енлӧн скӧрлуныс.
Ме ёна кора тіянӧс Господь нимӧн: водзӧ энӧ нин олӧй ентӧдтӧмъяс моз. Налӧн мӧвпъясыс ковтӧмӧсь,
Сідзкӧ, дугдӧй пӧръясьнытӧ, висьталӧй збыльсӧ ӧта-мӧдныдлы, ӧд ми – ӧта-мӧдлы юкӧнъяс.
Эновтӧй дӧзмӧмтӧ, лёксьӧмтӧ, скӧралӧмтӧ, зыксьӧмтӧ, омӧльтӧмтӧ да быдсяма лёк вӧчӧмтӧ.
Сы пытшкын тіянӧс вундыштӧма, но вундыштӧма абу морт киӧн. Кристослӧн вундыштӧмыс мездіс тіянӧс мыжа тшыкӧм вир-яйысь.
Ми ӧд асьным коркӧ вӧлім вежӧртӧмӧсь да кывзысьтӧмӧсь, вошӧмаӧсь олӧмас, сетчӧмаӧсь ыштӧмас да быдпӧлӧс ковтӧм гажӧдчӧмас. Олім лёк пытшкас, вежалім, вӧлім мустӧмӧсь, да мукӧдсӧ тшӧтш мустӧмтім.
Ті аддзанныд: миян гӧгӧр сы мында эскӧм йылысь висьталысьыс! Сідзкӧ, эновтам ставсӧ, мый сьӧктӧдӧ миянӧс, да мыжсӧ, мый крукӧдӧ миянӧс. Кутам помӧдз зумыда котӧртны миянлы индӧм туйӧд
Быд лун ышӧдӧй ӧта-мӧднытӧ, кытчӧдз позьӧ на шуны ”талун”, мед тіян пиысь некодлӧн эз чорзьы сьӧлӧмыс мыжыслӧн ылӧдлӧм вӧсна.
Та вӧсна эновтчӧй быдпӧлӧс пежсьыс да лёк вӧчӧмысь, рам сьӧлӧмӧн сибӧдӧй тіянлы висьталӧм кывсӧ, ӧд сійӧ вына мездыны тіянлысь ловнытӧ.
Кодкӧ тіян пиысь кӧ лыддьӧ асьсӧ вежавидзысьӧн, но быдлаӧ вомсӧ восьтӧ, сійӧ ылӧдлӧ асьсӧ. Татшӧм мортыслӧн вежавидзӧмыс нинӧм оз сулав.
Ті ӧд тӧданныд, мый тіянӧс ньӧбӧма абу бырана эзысь-зарни вылӧ, медым мездыны тіянӧс весьшӧрӧ олӧмысь, коді вуджис тіянлы батьяссяньныд.
Водзынсӧ ті вӧчинныд ентӧдтӧмъяс моз: олінныд лэдзчысьӧмӧн да лёк кӧсйӧмныд серти, кырсалінныд, кодалінныд-гажӧдчинныд да юрбитінныд зывӧк идолъяслы. Пӧттӧдз нин тіян тадзисӧ олӧма.
Налы лоӧ мынтысьӧма лёк вӧчӧмсьыныс. Найӧ яндысьтӧмӧсь да пежӧсь, радейтӧны гажӧдчыны лунъюгыднас, пукалӧны тіянкӧд ӧти пызан сайын, но пӧръясьӧны.
Но Енмыс мездіс веськыда олысь Лотӧс, коді ёна сьӧкыдаліс Ентӧг олысьяслӧн лэдзчысьӧм оласногысь.
Илий шуис Анналы: «Дыр-ӧ на тэ кутан кодавны? Пальӧдчы! [Мун Господь водзысь!]»