1 Кутшӧма чусмӧма зарниыс, сӧстӧм зарни воштӧма дзирдсӧ! Вежаинысь изъяссӧ шыблалӧма туйвежъясӧ.
Тэ вӧлін эскана войтырлӧн карӧн, а ӧні тэ – кырсалысьяслӧн кар. Водзын тэнад олысьясыд мыждісны да олісны веськыда, а ӧнія олысьясыд – морт виысьяс.
Тэ усин енэжсяньыс, тэ, югыд асъя кодзув, асъя кыаыслӧн пи. Тэ, войтыръясӧс дзескӧдысь, муас усигӧн тэ пасьмунін.
Сійӧ сотіс Ерусалимысь Господьлысь крамсӧ, ӧксылысь керкасӧ да став ыджыд керкасӧ.
Чеччы войнас да горзы, горзы войбыд, дугдывтӧг! Господьлӧн чужӧмбан водзын ваӧс моз кисьт сьӧлӧм дойтӧ. Нюжӧд китӧ Сылань, кевмысь ныв-пиыдлӧн олӧм вӧсна. Найӧ куйлӧны туйвежъясын, тшыгнысла кулӧны.
«Морт пиӧй, Израиль войтыр Меным лои шыбласӧн. Ставныс найӧ ыргӧн, озысь, кӧрт да свинеч кодьӧсь – биын сывдӧм эзысьысь торъялӧм шыблас кодьӧсь.
– Ме кисьта Самария кар, сыысь коляс сӧмын из чукӧр, кытчӧ пуктасны виноград. Изъяссӧ ковтысӧ шыблала, карсӧ подулӧдзыс кисьта-бырӧда.
Исус шуис налы: «Аддзанныд-ӧ ставсӧ тайӧс? Веськыда висьтала тіянлы: татчӧ из вылӧ из оз коль, ставсӧ жугӧдасны».
Исус шуис: «Аддзан тайӧ ыджыд керкаяссӧ? Татчӧ из вылӧ из оз коль, ставсӧ жугӧдасны».