14 Симон висьталіс миянлы, мый Енмыс медводдзаысь бергӧдіс чужӧмбансӧ ентӧдтӧмъяслань, медым на пӧвстысь торйӧдны Аслыс войтырӧс.
Тайӧ войтырсӧ Ме Аслым вӧчи, сійӧ кутас кыпӧдны Меным ошкӧмсӧ.
– Ошка Господьӧс, Израильлысь Енсӧ! Сійӧ бергӧдчис Аслас войтырлань, дасьтіс сылы мездмӧм.
Миян бур сьӧлӧма Ен ыстас миянлы енэжсянь асъя кыа,
Сэки Ерусалимын вӧлі Симеон нима вежавидзысь морт. Сійӧ оліс веськыда да виччысис Израильӧс мездӧм. Вежа Лов вӧлі сы вылын.
Сы пыр миянлы вичмис буралӧм. Сійӧ пуктіс миянӧс апостолавны, медым вайӧдны войтыръясӧс Сылӧн нимлы эскӧмас да кывзысьӧмас.
Ӧд ставыс Сысянь, Сы пыр да Сылы. Ошкӧм Сылы нэмъяс чӧж! Аминь.
Гижӧ Симон-Петыр, Исус Кристослӧн кесйӧг да апостол. Чолӧмала тіянӧс, миян моз сьӧлӧманыд эскӧмсӧ босьтысьясӧс. Тайӧ донаторсӧ ми босьтім миян Енлӧн да Мездысь Исус Кристослӧн веськыдлун вӧсна.