26 Войтыръяслӧн енъясыс – идолъяс, а Господь енэжъяс вӧчис.
Сылӧн эм ыджыдалӧм да дзирдлун, Сылӧн вежаинын – вын да нимкодьлун.
Сійӧ ӧтнас шевкнитіс енэжсӧ, Сійӧ ветлӧ саридзса гыяс вывті.
Господьлӧн чужӧмбан водзын сись моз сылӧны керӧсъяс, ӧд Сійӧ став му пасьтала Ыджыдыс.
Лэптӧй синнытӧ вывлань да видзӧдлӧй: коді ставсӧ тайӧс вӧчис? Сійӧ, коді вӧчис енэжвывса югзьӧданторъяс, тӧдӧ налысь лыдсӧ, ставнысӧ шуӧ нимнас. Найӧ ставныс ӧтитӧг мыччысьӧны – татшӧм ыджыд Сылӧн выныс да вынйӧрыс!
Господь Ен вӧчис енэжсӧ да шевкнитіс сійӧс, вӧчис му да ставсӧ, мый сэні быдмӧ. Мувывса войтырлы Сійӧ сетӧ олӧм, мувывса йӧзлы – ловшы. Сійӧ тадзи висьталӧ:
Господь, коді ньӧбис тэнӧ, вӧчис тэнӧ мамыдлӧн кынӧмас, тадзи висьталӧ: – Ме – Господь, Ме вӧчи ставсӧ, ӧтнамӧн шевкниті енэжсӧ, Аслам вына киӧн Ме вольсалі мусӧ.
Энӧ юрбитӧй идолъяслы, энӧ сывдӧй-вӧчӧй аслыныд бӧлбанъясӧс. Ме – Господь, тіян Енныд.
Ті асьныд аддзанныд да кыланныд, мый вӧчӧ тайӧ Павелыс. Сійӧ висьтавлӧ, киӧн вӧчӧмторъясыд пӧ абу енъяс, и уна йӧзӧс нин эскӧдіс Ефесын да став Асияын.
Ӧні висьталышта идоллы вайӧм сёян йылысь. Ми тӧдам, мый идолыс збыльвылас абу, эм сӧмын ӧти Ен.
Анделыс гораа шуаліс: «Полӧй Енсьыс да ошкӧй Сійӧс, ӧд воис Сылӧн мыждан луныс. Копыртчылӧй Сылы, коді вӧчис енэжсӧ да мусӧ, саридзсӧ да ва петанінъяссӧ!»