15 اگن کَسے شادهیَ کنت گۆن آییا شادهی بکنێت و اگن کَسے گرێت گۆن آییا بگرێوێت.
آییئے چِلّگیئے هال که سیاد و همساهگان سر بوت و اِشکتِش هُداوندا آییئے سرا مزنێن مِهر و رهمتے کرتگ، گڑا گۆن آییئے وشّیا هۆر و شریکدار بوتنت.
بازێن یَهودیے، مَرتا و مَریَمئے کِرّا په آیانی براتئے پُرسا آتکگاَت.
وهدے آ اۆدا رَست و هُدائے رهمتی دیست، گَل بوت و مردمی دِلبڈّی داتنت که په دل هُداوندئے وپادار و مَنّۆک ببنت.
چێا که آ، په شما سجّهێنانی دیدارا هدۆناک اِنت. پرێشان اِنت که شما آییئے نادراهیئے هالا سهیگ بوتگێت.
پمێشکا من آییئے واترّ دێم دئیگا سکّ هدۆناک آن که وهدے شما پدا گندێتی، گَل ببێت و منی پرێشانی کمتر ببیت.