زَبور 49:10 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁰ چیا که گِندگا اێن، دانا هم مرنت و نادان و بێسُدّ هم هلاکَ بنت و وتی مال و هستیا په دگرانَ کِلّنت.

زَبور 49:10 Kruisverwysings

زَبور 17:14

هُداوندا! منا چه اے پئیمێن مردمانی دستا آزات کن، چه اے دنیائے مردمان که نسیبِش تهنا همے دنیا اِنت و بسّ، که لاپانِش چه وتی هزانگا سێرَ کنئے، چُکِّش بازَ بنت و آیانی پَشت کپتگێن چیزّ په چُکّانِشَ رسیت.

زَبور 39:6

بێشکّ انسان چۆ ساهگێا چکرّیت، بێشکّ که آ مُپت و ناهودگا تچ و تاگَ کنت، مُچّ و اَمبارَ کنت، بله نزانت که کئیا رسنت.

زَبور 49:17

چیا که مرکئے وهدا چیزّے گۆن وتَ نبارت و شئوکتی گۆن آییا کبرا نرئوت.

زَبور 73:22

بێپَهم و نزانتکار اتان، تئیی درگاها هئیوانێئے پئیما، چه پَهم و پۆها ڈنّ.

زَبور 89:49

او هُداوند! تئیی آ پێسریگێن مِهر کجا اِنت که تئو گۆن داوودا سئوگند وارت و کئول کرت.

زَبور 94:8

سرپد بێت، او کئومئے نازانتان! او جاهلان! کدێن آکِلَ بێت؟

لوکا 12:20

بله هُدایا گوَشت: ’او نادان! اِنشپی تئیی ساه چه تئو گِرگَ بیت، گڑا تئیی اے مُچّ کرتگێن مال و مِلکت کئییگَ بنت؟‘