گوَشتِش: ”او مردمان! شما چے کنگا اێت؟ ما شمئے ڈئولێن بنیآدم اێن و بَسّ. آتکگێن شمارا اے مِستاگا بدئیێن که اے هراب و ناهودگێن کاران یله بکنێت و بَرهَکّ و نمیرانێن هُدائے کِشکا بگرێت. آییا آسمان، زمین، دریا و هرچے که آیانی تها هستاِنت، اَڈّ کرتگاَنت.
هچّ پئیمێن پلیتێن چیزّ یا هما که بَژّناکێن کارَ کننت و درۆگَ بندنت، اۆدا پُترتَ نکننت، بَسّ هما شتَ کننت که آیانی نام ”زِندئے کتابا“ نبیسگ بوتگاَنت، هما گوَرانڈئے کتابا.