زَبور 16:2 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

² گۆن هُداوندا گوَشتُن: ”تئو ائے منی هُداوند، اَبێد چه تئو په من هچ شَرّیے نێست.“

زَبور 16:2 Kruisverwysings

زَبور 27:8

تئو گوَشتگ: ”منی چِهرگئے شۆهازا ببئے.“ دلَ گوَشیت: ”هُداوندا! تئیی چِهرگئے شۆهازا آن.“

زَبور 31:14

بله او هُداوند! من تئیی سرا تئوکلَ کنان و گوَشان که ”تئو منی هُدا ائے.“

زَبور 73:25

آسمانا، اَبێد چه تئو منا کئے هست؟! زمینا هم، اَبێد چه تئو هچ چیزّے نلۆٹان.

زَبور 8:1

او هُداوند، مئے هُداوند! چِنکدر پُرشئوکت اِنت تئیی نام جهانئے چارێن کُنڈان. تئو وتی شان و مزنی آسمانانی سربرا شِنگ و تالان کرتگ.

زَبور 89:26

آ منا گوانکَ جنت و گوَشیت: ’تئو منی پت ائے، منی هُدا و منی نجاتئے تلار.‘

زَبور 91:2

هُداوندئے بارئوا گوَشان: ”هما منی پناه و کلات اِنت، منی هُدا، که هماییئے سرا تئوکلَ کنان.“

لوکا 17:10

همے پئیما شما هم، آ سجّهێن هُکمان که شمارا دئیگ بوتگ‌اَنت سَرجم بکنێت و بگوَشێت که ’ما تئیی هِزمتکار بئیگئے لاهک هم نه‌اێن، تهنا وتی زِمّه و ڈُبَّه سَرجم کرتگ‌اَنت.‘“

یوهَنّا 20:28

تومایا گوَشت: ”او منی هُداوند، او منی هُدا!“

پولُسئے کاگد په رومیان 11:35

”کئیا آییارا چیزّے داتگ که بَدلا چیزّے بگیپت؟“