زَبور 139:21 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

²¹ او هُداوند! من چه آیان سَک بێزار آن که چه تئو نپرتَ کننت و چه آیان وتا دورَ داران که تئیی هلاپا جاهَ جننت.

زَبور 139:21 Kruisverwysings

زَبور 119:136

چه منی چمّان اَرسئے کئورَ تچنت که تئیی شَریَتئے رَندگیری کنگَ نبیت.

زَبور 119:158

بێوَپایانی نێمگا چاران و منا چه اِشان نپرتَ بیت، که تئیی رهبندانی رَندگیریا نکننت.

زَبور 15:4

هما که بدکار آییئے چمّان هکیر و بے‌ارزش ببنت، هُداتُرسان اِزّت و هُرمت بدنت و وتی لبزئے سرا وپا بکنت، تُرے زَلَر و زیان بگندیت،

زَبور 26:5

چه بدکارانی همراهیا نپرتَ کنان و گۆن رَدکاران همدیوانَ نبان.

زَبور 31:6

ترا چه آیان نپرت اِنت که دلگۆشِش گۆن بےاَرزشێن بُتان اِنت، بله من تئیی سرا تئوکلَ کنان، او هُداوند!

مَرکاس 3:5

ایسّایا په زَهر چارتنت، چێا که چه آیانی سِنگدلیا سکّ پَدَرد بوت. گۆن آ مردا گوَشتی: ”دستا شهار دئے!“ آییا دست شهار دات و دستی وشّ و دْراه بوت.

لوکا 19:41

وهدے ایسّا اورشَلیما نزّیکّ بوت و شهری دیست، گْرێتی و

اِلهام 2:2

من تئیی کارانَ زانان، تئیی زهمت‌کَشّی و سبر و اۆپارا. منَ زانان که تئو بدێن مردمان سگّتَ نکنئے، همایان که وتا کاسِد گوَشتگ بله نبوتگ‌اَنت، تئو آ مردم چکّاستگ‌اَنت و دیستگ که درۆگبند اَنت.

اِلهام 2:6

بله ترا اے شَرّی هست‌اِنت که تئو هم چه نیکولاییتانی کاران نپرتَ کنئے و من هم نپرتَ کنان.