زَبور 139:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁷ او هُدا! تئیی هئیال په من چۆن بێبها اَنت، اِشان هساب نێست.

زَبور 139:17 Kruisverwysings

پێدایش 24:63

بێگاهێا، اِساک ڈگارئے سرا گَردگا اَت و هئیالانی تها اَت. چمّی چست کرتنت و دیستی که لهتێن اُشتر پێداک اِنت.

زَبور 31:19

تئیی نێکی چنکدر باز اِنت، که په هُداتُرسان اَمبارِت کرتگ و بَنی آدمانی چمّانی دێما په همایان پوره و سَرجم کرتگ که تئیی باهۆٹَ بنت.

زَبور 36:7

او هُدا! تئیی مِهر چنکدر پُراَرزش اِنت، بنی آدم تئیی بانزُلانی ساهگا پناهَ گیپت.

زَبور 40:5

او هُداوند، او منی هُدا! تئو په ما بازێن اَجَبێن کار و شئورے کرتگ، هچکَس تئیی مَٹّ بوتَ نکنت. اگن بلۆٹان تئیی کارانی بارئوا جار بجنان و هبر بکنان، همینچُک باز اَنت که چه هسابا در اَنت.

زَبور 40:6

ترا په هئیرات و کُربانیگا هاجتے نێست، بله منی گۆشِت پَچ کرتگ، سۆچگی کُربانیگ و گناهانی کُربانیگِت نلۆٹتگ.

زَبور 92:5

او هُداوند! تئیی کار چۆن مزن اَنت و پگر چِنکدر جُهلانک.