زَبور 119:162 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁶² من تئیی هبرئے سرا شادهیَ کنان هما مردمئے پئیما که پُلِتَگێن مالے بِرَسیتی.

زَبور 119:162 Kruisverwysings

زَبور 119:111

تئیی پرمان مُدام منی میراس اَنت، منی دلئے شادمانی اَنت.

زَبور 119:14

چه تئیی پرمانانی منّگا انچۆ شادانَ بان که چه مزنێن گنجێا.

زَبور 119:72

چه تئیی دپا در آتکگێن شَریَت په من چه هزاران تِلاه و نُگرها شرتر اِنت.