زَبور 119:101 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁰¹ من وتی پاد چه هر رَدێن راها دور داشتگ‌اَنت که تئیی هبرا داشت بکنان.

زَبور 119:101 Kruisverwysings

زَبور 119:104

چه تئیی رهبندان منا زانت و سرپدیَ رسیت، پمێشکا منا چه هر رَدێن راها نپرت اِنت.

زَبور 119:126

او هُداوند! وهد آتکگ که تئو کارے بکنئے، چێا که تئیی شَریَتا پرۆشنت.

زَبور 119:2

بَهتاور اَنت هما که هُداوندئے پرمانانَ منّنت و په سِتک و دل آییئے شۆهازا اَنت،

زَبور 18:23

آییئے دێما تمان و بےائیب بوتگان و وتا چه گناها دور داشتگ.