زَبور 109:21 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

²¹ بله تئو، او هُداوند، تهنا تئو په وتی نامئیگی منی سرا مهربان بئے، چه وتی مِهرئے نێکیا منا برَکّێن.

زَبور 109:21 Kruisverwysings

زَبور 23:3

منی اَرواها تازگَ کنت و په وتی نامئیگی پهرێزکاریئے راهان منا دێما بارت.

زَبور 25:11

او هُداوند! په وتی نامئیگی منی گناه و مئیاران ببَکش، چیا که مزن اَنت.

زَبور 31:3

په راستی منی تلار و کلات ائے، په وتی نامئیگی منا راه سۆجَ دئیئے و رهشۆنیَ کنئے.

زَبور 63:3

چیا که تئیی مِهر چه زندا شَرتر اِنت، منی لُنٹ ترا نازێننت.

زَبور 69:16

او هُداوند! منی پسّئوا بدئے که تئیی رهمت باز اَنت، وتی رهمتانی کِساس و هسابا، وتی دێما گۆن من بترّێن.

زَبور 69:29

بله نون من، سِتَم دیستگ و پدَرد آن. او هُدا! تئیی نجات منا اێمن بدارات.

زَبور 86:15

بله تئو، او هُداوند، رهم کنۆک و مِهربانێن هُداے ائے، هِژم گرگا دێرَ کنئے و مِهر و وپایا سَررێچ ائے.

زَبور 86:5

تئو، او هُداوند، نێک و بَکشنده ائے و په آیان چه مِهرا سررێچ ائے که گۆن تئو پریاتَ کننت.

یوهَنّا 17:1

چه اے هبران و رَند، ایسّایا دێم په آسمانا چارت و گوَشت: ”او پت! آ وهد و ساهت آتکگ. وتی چُکّئے شان و شئوکتا زاهر کن که چُکّ تئیی شان و شئوکتا زاهر بکنت.